‘Het was nooit mijn plan om docent te worden’

Op 11-jarige leeftijd komt Walter voor het eerst in aanraking met het onderwijs van Conviventia. Inmiddels is hij 24 en zowel docent als coördinator op de school van onze partnerorganisatie in Colombia.

‘Het was nooit mijn plan om docent te worden. Ik vond het leuk om mensen te helpen en bij te dragen aan hun ontwikkeling, daarom ging ik Pedagogiek studeren. Toch kwam er een baan als docent natuurkunde op mijn pad. Ik ging werken op de Dios es Amor school in Cazuca, en dat is best een uitdaging!’

Cazuca is een wijk met veel armoede en geweld.  Jongeren worden geconfronteerd met zoveel leed, dat ze stoppen met dromen. ‘Ik dank God dat ik de kans heb gekregen om hier te werken. Dit is de plek waar ik van betekenis kan zijn voor anderen. Ik kan de leerlingen inspireren en laten zien dat onderwijs en het geloof in God levensveranderend kunnen zijn.’

Vaderfiguur
Sommige opmerkingen van leerlingen zal Walter nooit vergeten. ‘Dit jaar zei een leerling tegen mij: “Zelfs nu we online les hebben, voelt u als de vader die ik nooit heb gehad.” Dat raakte mij, want ik ben zelf ook opgegroeid zonder vader. Ik heb nooit een vaderfiguur gehad, dus dat ik er nu wel één kan zijn voor een leerling is heel bijzonder.’

Het lesgeven op afstand is een uitdaging, maar tegelijkertijd is het ook een kans om de gezinnen sterker te maken. ‘Ik ben dankbaar dat ik een baan heb waarin ik gezinnen kan ondersteunen die tijdens deze pandemie door een zware periode gaan.’

Bijbelse kijk op onderwijs
Conviventia investeert in het trainen van docenten, zodat zij goed onderwijs geven aan de leerlingen. ‘Dit jaar hebben we een workshop gevolgd over de Bijbelse kijk op onderwijs en de rol van docenten. Het is mijn droom dat ik kan blijven leren, zodat ik een goede docent blijf.’