Zijn ogen staan dof en zijn gezicht is door het leven getekend. In de werkplaats van Menuiserie Bon Berger ontmoeten we de 21-jarige Barka. Hij groeide op in het noorden van Tsjaad en spreekt Arabisch. In 2019 kwam hij naar de hoofdstad N’djamena, waar Frans gebruikelijk is. Die taal beheerst hij niet. ‘Ik heb de basisschool niet afgemaakt, omdat ik daar niet slim genoeg voor was,’ vertelt hij. In de werkplaats leert hij meubels maken.
Barka is één van de twaalf jongeren die hier een training van twee jaar volgt. Het is de werkplaats van Theodore, een gedrongen, stevig gebouwde man met een brede glimlach. In een rugzak draagt hij een Ikea-gids mee. De plaatjes in de gids inspireren hem, al zijn de meubels die hier gemaakt worden beslist geen doe-het-zelf-pakket. Een grote, massief houten kast en een twintigtal stoelen moeten nog afgewerkt worden. Een groepje jongeren schuurt de stoelen, terwijl een andere verder werkt aan een massief houten tafel.
Een hamer aangereikt
‘Het is mijn belangrijkste doel om kwetsbare jongeren te helpen,’ vertelt Theodore. Hij weet als geen ander hoe het is om als jongere naar de stad te vertrekken in de hoop er een toekomst op te bouwen. Theodore werd geboren in een arm gezin in een dorp ver buiten de stad. Toen hij zijn ouders vertelde dat hij naar N’djamena wilde gaan om werk te zoeken, stond zijn vader op en gaf hem een hamer. ‘Ik heb niets anders, maar deze hamer kan je misschien helpen,’ zei hij.
Die gift van zijn vader, moedigt Theodore aan om anderen ook ‘een hamer’ te geven. Het gereedschap staat voor hem symbool voor het steuntje in de rug dat hij zelf kreeg. Als christen vindt hij het belangrijk om om te zien naar anderen. In 2004 opende hij Menuiserie Bon Berger even buiten de hoofdstad. Zijn klanten zijn vooral (internationale) organisaties en ambassades. Belangrijke klanten, maar Theodore is een vakman en hij leidt de jongeren met passie op.
Ambitieuze jongeren
Bruno (26 jaar) en Eli (22 jaar) zijn in februari 2020 begonnen met hun training. Ze hebben verschillende achtergronden, maar delen dezelfde passie: meubels maken. ‘Mijn opa was meubelmaker en ik wil graag in zijn voetsporen treden,’ vertelt Bruno. Hij hoopt na de training een eigen werkplaats te openen.
Eli leerde het vak aan een vakschool, maar hij wil graag verder leren. ‘De opleiding was vooral gericht op het maken van houten stoelen en tafels. Ik wil graag leren hoe ik een bank en een kast met glazen deuren kan maken.’ Zijn toekomstplannen zijn genuanceerd: ‘als ik genoeg geld heb, wil ik een bedrijf starten. Anders ga ik in loondienst.’
Job Booster Tsjaad ondersteunt startende ondernemers met training over bedrijfsvoering. Jongeren met een goed businessplan volgen een coachingstraject. Ze leren praktische zaken als boekhouden en belastingwetten, maar ze worden ook aangemoedigd om een marktonderzoek te doen voor hun product.
Gratis training
De vaktraining bij Menuiserie Bon Berger is voor de kwetsbaarste jongeren gratis. Ze krijgen geen salaris, maar wel een maaltijd. Jongeren die langer voor Theodore werken, krijgen aan het eind van de maand een deel van de winst. ‘De zaken gaan goed, maar er is wel meer concurrentie. Ook de aanvoer van het hout is uitdagend.’ Het hout wordt geïmporteerd uit de Centraal Afrikaanse Republiek en Kameroen.
Barka’s droom
Barka is, net als Bruno en Eli, één van de jongeren die ‘een hamer’ krijgt aangereikt door Theodore. Het is dat duwtje in de rug in ondersteuning en training die jongeren als Barka nodig hebben. Een droom heeft hij al: ‘Als kind zag ik meubels en wilde ik graag leren hoe ik die zelf kan maken. Ik wil werken in een timmerwerkplaats.’ Als we vertrekken kijken we nog even bij Barka. Hij staat een prachtig houten bed te schuren dat bestemd is voor één van de ambassades in N’djamena. Bon courage!