‘Mogguhh pietertjeh’, Zo klinkt het elke morgen uit Levis mond. Vandaag begon de dag om 8 uur met het ontbijt. Het grote kinderfeest stond te wachten.
We begonnen met een bijzonder verhaal over de blinde Bartimeüs. Na het verhaal en een paar liedjes zijn we snel richting het voetbalveld gegaan. Om daar vervolgens in kleinere groepjes spelletjes te doen. De groep bestond uit 25 vrolijke kinderen. Het is wel duidelijk dat deze kinderen losser op de heupen zijn dan wij als stijve harken. Na nog heel veel spelletjes een koekje en wat drinken was het tijd voor een zwaar en emotioneel afscheid. De juffrouw die dagelijks aanwezig was, liet een traantje vallen. Een van de kinderen kwam op alle meiden af en gaf hen een zelf gemaakt armbandje, dit was zeker een waardering. Na het opruimen en onze manna (rijst) maaltijd naar binnen gemetseld te hebben, zijn we weer aan de slag gegaan. Er werd weer hard gewerkt door alle pietertjes (bijnaam voor de deelnemers).
De Colombianen roepen ‘tranquillo’, wat staat voor rustig aan. Waarop wij antwoorden ‘rapido’ , wat sneller betekent.
Vanavond kregen we een heerlijk Hollands maal. Echte aardappels met vlees en een klein beetje groen. Tijdens de grote vaat van de kleine pietertjes met hun grote mondjes, viel de stroom voor de zoveelste keer uit. De afwas werd voortgezet met een zaklantaarn, maar of het echt schoon is… dat zullen we morgen wel proeven.
Het goede avond gesprek was donker en knus. We praten over een brandend, knisperend en knetterend vuur van Liefde. Na dit waardevolle uurtje sprong het licht en de airco (zeer belangrijk) weer aan.
Terwijl iedereen in Nederland rustig wakker wordt met een vrolijk humeur, drinken wij nog een lekkere Colombiaanse koffie.
Geniet nu nog even van de rust! We zijn er over een week.
Werkse en fijne dag!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!