Van 12 tot met 20 oktober zijn twee ondernemers en twee docenten van het Hoornbeeck College met Woord en Daad op bezoek bij het Job Booster programma in Burkina Faso. Via blogs doen ze verslag van hun ervaringen.
Na een heerlijke nachtrust onder het kletteren van de regen stonden we vandaag weer fris op. Er stond van onze onevenaarbare kok een heerlijk ontbijt klaar. Deze dag staat in het teken van afscheid nemen en ontmoeten. Afscheid nemen van onze zorgzame mensen van het guesthouse en het weerzien van de leerkrachten en leerlingen waaronder voor ons bekenden (bekenden voor André en Egbert). We zien er erg naar uit hen te ontmoeten en de ontwikkelingen van vakschool Nazareth te mogen zien.
Eenmaal aangekomen op de vakschool was het weerzien hartverwarmend. Een aantal leraren en leerlingen herkenden we meteen en hadden goede ontmoetingen. We startte met de rondleiding in de hout -en metaal lokalen welke we vorig jaar hebben ingericht. Tot onze blijdschap en verbazing zagen deze lokalen er zeer goed uit en worden de machines goed gebruikt. Er werd aangegeven dat er training en kennisoverdracht wel noodzakelijk blijft. Daarna volgde de elektra afdeling en de naaiafdeling. Allebei opleidingen die een behoorlijke groei doormaken. Na de fijne gesprekken en hugs moesten we weer afscheid nemen van elkaar.
Na ons vertrek zijn we de stad Ouahigouya in gegaan. Als eerste hebben we een bezoek gebracht bij een garagehouder ‘Garage Modern’ van monsieur Amos in Ouahigouya en besproken hoe hij met de school in Nazareth kan samenwerken. Vervolgens hebben we een mooi naaiatelier bezocht met circa acht werknemers. De eigenaar werkt al sinds 2008 met de vakschool samen, dit is een mooi voorbeeld. Daarna hebben we een timmerman gespreken. Wat deze man doet is een prachtig voorbeeld van het Job booster programma. Deze man leidt jongeren op en blijft hen coachen, ook na de opleiding. Hij is als een soort (groot)vader voor ze.
De tijd gaat hard en het werd al weer tijd voor de lunch. Deze keer stond er kip met patat op het menu waar heerlijk van werd gesmuld, niet het minst door onze Burkinese vrienden! Tijdens de lunch hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog eens dieper met de directeur van de school (Jonathan) door te praten over wat nu echt noodzakelijk is voor een beter presteren van de vakschool. Elementen welke in het Job Booster programma passen hebben we meegenomen.
Na de lunch bleek de koffer van Egbert gearriveerd te zijn. Snel hebben we die opgehaald en zijn toch nog even teruggereden naar de vakschool om de inhoud over te dragen aan de vakschool en nog wat blije(re) gezichten achter te laten. Het werd alweer de hoogste tijd om Ouahigouya te verlaten om voor het donker in Ouagadougou aan te komen. Deze reis beslaat toch al gauw twee uur. Wat we nog niet hadden meegemaakt en ook niet hadden gehoopt gebeurde toch… Net voorbij Gourcy schokte de auto van Daniel enorm en hij stopte hij de auto direct. Na inspectie van het voertuig bleek het rechter voorwiel wel heel raar aan de auto vast te zitten en stond helemaal scheef, ja nagenoeg plat…
Wat was het geweldig om John (leraar mobiliteit Hoornbeek) bij ons te hebben op dat moment. Na een korte analyse bleek de bevestiging van de draagarm los te zitten: er miste een moer en daardoor was de bevestigingsbout losgeschoten. Het wiel moest eraf maar de moer was weg… Met tape elektradraad en een sjorband moest het toch op de Afrikaanse manier gerepareerd worden. Vakmanschap en adequaat handelen van de leraar zorgde ervoor dat de auto weer snel recht op zijn poten stond.
Om dat de duisternis snel over Ouahigouya valt en het daardoor onveilig wordt hebben Daniel en zijn mensen de klus verder af moeten maken. Later hoorden we dat het was gelukt en dat ook zij veilig in Ouaga aangekomen waren. Gelukkig zijn we veilig aangekomen in Ouagadougou en hebben na een heerlijke pizza uitgebreid geëvalueerd. Toen onze evaluatiebatterij leeg was zijn we naar bed gegaan, daar waren we wel aan toe.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!