Sponsorreis Filipijnen: We vertrekken van Manilla naar Samar

Van 18 tot 30 juni is een groep sponsors met Woord en Daad op reis naar de Filipijnen. In een serie blogs vertellen ze meer over hun belevenissen.

We zijn al vroeg opgestaan. 02.00 uur loopt de wekker af. We gaan met onze bekende busjes om 3.00 naar het vliegveld. We vertrekken van Manilla naar Samar. Wat heerlijk, geen file! We zijn er dan ook al snel. Omdat we met een groep zijn kunnen we wat sneller naar binnen.

Maar… wat een schrik, iemand is zijn paspoort kwijt. Gelukkig is er een fotocopy en geeft het geen problemen. We zijn fijn vroeg klaar met alle formaliteiten. Eerst maar eens een kop koffie. Gezellig met nog een stel, oh nee zegt die dan, ik ben mijn portemonnee kwijt! Maar gelukkig komt alles weer goed, paspoort en portemonnee zijn al snel weer terecht. Het blijkt dat het vliegtuig vertraging heeft en 1 ½ uur later vertrekken we toch. We komen aan op het eiland Leyte. We rijden even een eindje en gaan dan eerst heerlijke pancakes met boter en stroop eten. Nu kunnen we er weer tegen en dat moet ook wel want het wordt een lange dag.

We gaan een tocht naar het volgende project maken die zal 5 uur duren. Eerst komen we langs het monument van de tyfoon die er was op 8 november 2013. 7 meter hoge golven waren er toen en stuwden een schip over huizen heen aan wal. Ze hebben de steven van het schip als een herinnering laten staan. Dan gaan we via een mooie brug van Leyte naar Samar. De brug begint met de letter L van Leyte en gaat dan over in de letter S van Samar. Heel mooi om te zien. Het is een prachtige tocht geworden. We rijden tussen de kokosnootpalmbomen en bananenbomen door. Af en toe zien we rijstvelden.

Ook hebben we veel van die kleine Fillepijnse huisjes gezien, soms met dakpannen maar meest met golfplaten en vezelbedekking gelegen zo aan de weg, dat is voor ons ongekend. De mensen zitten dan voor hun huisjes zo aan de weg, want een tuintje hebben ze niet. We zien meerdere auto’s die uit de bocht waren gevlogen en daar gewoon blijven liggen. Ook afgebrokkelde en verzakte stukken weg. De was hangt heel vaak te drogen aan de vangrails! Na nog even een sanitaire stop komen we zo rond 14.30 uur via een smal weggetje in Dolores aan. De dominee en zijn medewerkers verwelkomen ons heel hartelijk, de lunch staat klaar en speciaal voor ons is er een speenvarken geroosterd. Het smaakt allemaal heerlijk. Dolores is een project van AMG en Woord en Daad samen. Na de tyfoon is daar een school neergezet en nieuwe blauwe huisjes, zo is het herkenbaar dat ze gesponserd zijn. We mogen de nieuwe huisjes van binnen bekijken.

Ook gaan we bij de rivier kijken waar toen een groot stuk van de wal is weggeslagen. We wandelen nog naar het bijna niet meer bewoonde oude dorp en zien onderweg een boer druk aan het ploegen op het rijstveld. Verderop zien we ook nog een karbouw. In het dorp is een echtpaar druk bezig om van smalle palmbladeren dakbedekking te maken. Het is 17.30 uur en wordt het tijd om na een hartelijk afscheid naar ons hotel te gaan. Ook dat zal ongeveer 4 uur duren. Dan komt er iemand tot de ontdekking dat het fototoestel in Dolores is blijven liggen. Na wat telefoontjes kan geregeld worden dat het woensdag weer terecht zal zijn.

We zijn allemaal wel een beetje moe en het is fijn dat er nog koffie en sandwiches voor ons klaar staan als we aankomen. Het is een prachtig hotel zo aan het strand! De sleutels worden uitgedeeld. Het was een indrukwekkende dag. Allereerst om te zien hoe dankbaar de mensen zijn voor de hulp die ze krijgen. Wat geweldig dat er steeds weer mensen zijn die dit werk kunnen doen en daarin gezegend worden en zo ook tot een zegen kunnen zijn. Bij onze dagsluiting lezen we Psalm 150 en danken de Heer voor zijn trouwe zorg en bewarende hand op deze lange dag.