‘Met God de week beginnen’

Van projectleiders tot de raad van toezicht, en van een zieke collega tot ministers. Als bestuurslid mag Rina Molenaar bij diverse mensen en op diverse manieren Woord en Daad vertegenwoordigen. Wat houdt haar zoal bezig, en hoe behoudt zij rust en overzicht in alle dynamiek? Een week uit het leven van Rina Molenaar.

Zondag

De zondag is echt een rustdag waarop ik kan opladen. Aan een mooie preek, of een goed gesprek. Met God de week beginnen vind ik belangrijk. Omdat je als bestuurder veel verantwoordelijkheid hebt en ik dat niet zonder God zou kunnen. Meestal ga ik naar de Augustijnenkerk in Dordt. ‘s Morgens ruik ik, lopend over de marktplaats, nog de visgeur van die dag ervoor.

De stilte van de stad op zondagmorgen vind ik heerlijk. En dan de oude kerk in lopen en daar luisteren naar een preek die je even uit de waan van dag haalt. Na de dienst ga ik geregeld even koffiedrinken bij een broer of zus (ik ben niet zo van het nakletsen bij de kerk). ‘Family time’ met m’n neefjes en nichtjes; daar geniet ik van. Maar ik vind het ook heerlijk om alleen te zijn in de weekenden. Door de week zie ik al genoeg mensen de hele dag door!

Maandag

Maandag ‘afstemming-dag’! Een volle dag met veel overlegmomenten. Zéker op maandag probeer ik vroeg te beginnen; 7 uur á half 8 zit ik er. Dan ruim ik mijn mailbox op, kijk ik wat de dag brengt en lees ik rapportages die me zijn toegestuurd. Vanuit mijn kamer vlak naast het koffiezetapparaat zie ik de collega’s binnendruppelen. Mijn deur staat bewust open. Er wandelen er altijd wel een paar binnen om iets te delen over het werk. Daar geniet ik van.

Om 9.00 uur is de weekopening. Een mooi moment waarop we als collega’s samen beginnen. We lezen uit de Bijbel, bidden voor het werk en elkaar. Namens de raad van bestuur doe ik een aantal mededelingen. Mooi om iedereen weer te zien en de groep collega’s aan te spreken of met hen in gesprek te gaan. Na de weekopening is er een spreekuur en lopen mensen langs met vragen of opmerkingen. Er komt altijd wel iemand binnenlopen.

En dan de flow van afstemmingen! Diverse projecten passeren de revue; van Sport for Others tot het onderwijs in Ethiopië. Hier en daar komen bij elkaar. Maandag is een ‘thermometerdag’. Ik hoor hoe de projecten er bij staan. Soms breng je projectleiders met elkaar in contact omdat er tussen de projecten verbanden liggen. Zo’n volle dag afstemmingen geeft een boost energie maar het is ook weer prima als het zes uur is.

Dinsdag

Deels is de dinsdag nog een ‘opveegdag’ van afstemmingen die niet op maandag konden maar wel echt gedaan moeten worden. Vandaag ben ik met twee collega’s in Duitsland voor een bezoek aan de ontwikkelingsorganisatie van de Duitse overheid. Omdat het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken een aantal calls voor subsidies heeft uitgesteld, zijn we op zoek naar alternatieve fondsen voor onze agri business projecten. Vandaag mogen we het werk van Woord en Daad presenteren aan de teamleider en de projectmanager van Afrika van de Duitse overheid.

Bij dit soort bijeenkomsten steken we onze christelijke identiteit niet onder stoelen of banken.
‘Woord en Daad is geboren in de kerk en opgericht door een ondernemer. Dankzij onze trouwe kerkelijke achterban kan Woord en Daad eigenstandig keuzes maken.’ Als je dit zegt, zie je de mensen ontspannen en vindt men het mooi dat we onafhankelijk zijn. Op zulke momenten ben ik supertrots op de enorme betrokkenheid vanuit Nederlandse particulieren en bedrijven bij Woord en Daad.

Woensdag

Vandaag een afwisselende dag met onder andere een bestuursvergadering van vereniging Prisma, een bezoek aan een zieke collega en: meelezen met de teksten voor de komende uitgave van ons blad Werelddelen.

Als bestuurder lees ik die artikelen natuurlijk anders dan toen ik nog in de redactie zat. Meer op hoofdlijnen. Maar ik vind het nog steeds superleuk! Daarbij vind ik het mooi om het gesprek aan te gaan met de huidige hoofdredacteur. Wat willen we communiceren naar de achterban? Hoe kan het beter? Het is altijd een risico dat je te veel vanuit je eigen ‘bubble’ aan het zenden bent. Meelezers van buitenaf houden ons hier scherp op.

Als bestuurder let ik extra op de plek van de christelijke identiteit en hoe we op waardige manier over de mensen uit de programma’s schrijven. Ze moeten het zelf met trots kunnen lezen.

Ondanks dat het een luchtig blad is wil ik wel diepgang en inhoud.

Tussendoor werk ik nog wat e-mails weg omdat m’n streven is om binnen 24 uur te reageren (lukt niet altijd).

Donderdag

Ik ben echt een ochtendmens; elke morgen sta ik om 6 uur op. En mits ik ’s avonds geen vergadering heb, lig ik er ook weer op tijd in.

Op kantoor begin ik met het beantwoorden van een aantal mails. Daarna volgt vandaag een van mijn favoriete meetings: de benen-op-tafel-sessie! Jan Lock en ik reserveren dan één á anderhalf uur voor een groep collega’s die zich met een specifiek thema bezighouden (zoals bijvoorbeeld onderwijs, noodhulp, enzovoort). Er is geen agenda: alles kan besproken of bedacht worden! Hele leuke sessies waar we kijken hoe programma’s door ontwikkelen. Soms zijn er mooie en verrassende uitkomsten.

Vandaag staat ook het bestuurlijk overleg op het programma. Jan en ik nemen dagelijks allerlei besluiten op onze eigen gebieden. Tijdens dit overleg rapporteren we aan elkaar welke zaken zijn gepasseerd. Daarnaast komt het hele ‘resource’ gedeelte van de organisatie voorbij: personeelszaken, ICT, het secretariaat… Ook bespreken we de complimenten, klachten en signalen die in de organisatie zijn binnengekomen. Elke klacht is een kans!

Donderdagavond ga ik na het werk vaak naar een gezinsvervangend tehuis van stichting Philadelphia. Vanuit de kerk hebben we daar een Bijbelclub met anders begaafden. Dat is werkelijke genieten! Een gesprekje, een kopje thee, een verhaal uit de Bijbel en een knutselspelletje. Een ontspannen moment na een intensieve dag.

Vrijdag

Vandaag tekent Woord en Daad het IMVO convenant van voedingsmiddelen. ’s Morgens werk ik thuis nog de laatste dingen weg. Dan is het tijd om naar Rotterdam te vertrekken. Verschillende mensen zijn al aanwezig bij het mooie grote gebouw van Santa Koffie. Het wachten is op de twee ministers. Eerst tekenen de partijen apart het convenant. Even na half vier arriveren de ministers Kaag en Schouten.
We starten met een uitleg van het convenant en de ministers worden bevraagd op de toegevoegde waarde van het convenant.

Alle partijen worden aan het einde van de bijeenkomst naar voren geroepen. Een mooie foto en nog een keer de symbolische handtekening op een groot foam board. Om half vijf sluiten we af. Ik sjees van Rotterdam naar Gorinchem want er wacht een vergadering van de raad van toezicht op me. Dat sjezen valt wel tegen want al snel beland ik in een file. Gelukkig nog op tijd in Gorinchem. Bij de raad van toezicht vergaderen we onder andere over de doorontwikkeling van het job boosterprogramma.
Aan het einde van de avond snel naar huis. Even nog genieten van de heerlijke temperatuur buiten maar dan naar bed.

Zaterdag

Vandaag mag ik weer naar kinderevangelisatieclub. Daar komen veelal kinderen die niets van de Bijbel weten. Als je de kinderen ophaalt zie je dat armoede en gebroken gezinnen niet alleen in ontwikkelingslanden voorkomen. Na de gezellige morgen eerst tijd voor de soep. Elke zaterdag geniet mijn buurvrouw mee van de soep. Dan duik ik met dit mooie weer m’n tuin in. Mijn neefje belt en wil graag komen helpen in de tuin. Geen probleem natuurlijk. De slaplantjes moeten nodig geplant worden. Het is superdroog en het gras groeit niet echt hard. Dat scheelt wel weer; het grasmaaien hoeft dus vandaag niet. Aan het einde van de dag onder de douche, eten, en dan aan mijn grote hobby: de schrijverij. Op dit moment schrijf ik aan een vrouwendagboek over de gaven van de Geest.
Een mooie voorbereiding op de zondag. Vanavond heerlijk thuis!