Na een ontbijt met bruine bonen zijn we vandaag vertrokken. Samen met een gids en twee paarden zijn we de vulkaan Pacaya opgeklommen. De laatste uitbarsting van deze vulkaan was in 2014. Desondanks noemde onze gids het een ‘goede vulkaan’. Al snel gaven Els en meneer Van Eckeveld op. De paarden kwamen dus goed van pas. Op onze route hebben we uitgekeken op de vulkaan Fuego, die in juni van dit jaar actief was. De lokale bevolking spreekt deze naam met ontzag uit.
Net voor het einde van de heenweg hebben we, zittend op een warme ondergrond van lavastenen, geluncht en marshmallows gegeten, opgewarmd door magma. We zagen de rook omhoog komen vanaf de helling. Soms konden we ook even de rode gloed zien die van de helling afliep. ‘Lava’, zei onze gids. Indrukwekkend om zo de majesteit van God te zien en te ervaren in de schepping.
Omdat de vulkaan nog actief is, konden we niet helemaal naar de top. Toen we op het hoogste punt waren waar het nog veilig was, hebben we genoten van het prachtige uitzicht op Guatemala-City.
De afdaling was erg bijzonder. Het pad was van grind waar je alleen maar in weggleed. Al springend en glijdend zijn we weer terug bij de auto aangekomen. Als deze blog geplaatst wordt is ook bij ons de zondag voorbij. We bezoeken een kerkdienst in Guatemala. Deze kerk is verbonden met het zendingswerk van de Free Reformed church in Noord-Amerika.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!