Luz Neira Naranjo González is 35 jaar geleden geboren in Caracas, Venezuela. In Venezuela had Luz te maken met hoge kosten voor levensonderhoud, tekort aan eten en slecht overheidsbeleid. Op de steun van de vader van Jean hoefde ze niet te rekenen. Omdat haar ouders Colombianen zijn en zij een dubbel staatsburgerschap geniet, besloot ze in maart vorig jaar met haar 3 jaar oude zoon Jean Reyes te verhuizen naar Cartagena. Toen ze in Cartagena aankwam, wachtte haar echter ook een leven vol uitdagingen en obstakels. ‘Mensen wilden niet met me praten en ik had geen steun van mijn familie.’ Via Conviventia kon ze een opleiding starten.
Luz begon met informele verkoop van voedsel (koffie, desserts, ijs), zodat ze kon voorzien in haar basisbehoeften. ‘Het was te midden van tegenslagen dat er mensen op mijn pad kwamen die me wezen op de mogelijkheid om mijn zoon naar een kinderdagverblijf te laten gaan en om via Conviventia te gaan studeren’, vertelt ze.
Programmavertegenwoordiger
De Venezolaanse begon met een opleiding in het toerisme. ‘Ik voelde me zeer angstig en onzeker, maar dankzij de begeleiding van de ambtenaren en klasgenoten herwon ik het vertrouwen in God en in mijzelf. Ik kon mijn vaardigheden versterken die God me heeft gegeven. Een daarvan is het vermogen om anderen te overtuigen. Mijn klasgenoten kozen mij als hun programmavertegenwoordiger, iets wat ik me nooit had kunnen voorstellen.’
Luz is dankbaar omdat ze haar bij Conviventia hebben laten zien dat God, te midden van de moeilijkheden die er kunnen zijn, een doel met haar heeft en haar sterker wil maken om anderen te dienen. ‘Ik ben van plan om mijn kennis van het Engels uit te breiden, omdat dat betere kansen biedt op de arbeidsmarkt. Conviventia heeft de deuren van mijn dromen geopend.’