Woord en Daad wil ondersteuning bieden aan mensen die in armoede leven. Die intentie is er, toch blijkt dat in de praktijk lastig. Uit verschillende onderzoeken waar Woord en Daad aan meewerkte, blijkt dat er altijd wel groepen mensen in armoede zijn die niet bereikt wordt. ‘Ondanks de goede intenties lukte het ons tot nu toe onvoldoende om alle mensen te bereiken die we willen bereiken,’ vertelt Wim Blok (kennisstrateeg). Het gaat om mensen die buitengesloten worden omdat ze gehandicapt zijn, vrouw zijn of om een andere reden geen aansluiting vinden. ‘In veel gevallen worden mensen uitgenodigd voor een project, maar dat is voor deze categorie onvoldoende. Deze groep mensen moet je specifiek opzoeken.’
‘Je kunt goede intenties hebben, maar dat alleen is niet voldoende,’ vervolgt Wim. ‘We hebben geleerd dat we concrete targets moeten stellen en soms ook een specifieke aanpak moeten inzetten om deze ‘onbereikten’ te bereiken.’ Ze worden bijvoorbeeld gepest, misbruikt en wonen letterlijk buiten het dorp. Gehandicapten worden soms verborgen gehouden voor dorpsgenoten. Daardoor hebben deze allerarmsten een extreem laag zelfbeeld, vergelijken ze zichzelf soms zelfs met dieren, waardoor ze ook zichzelf uitsluiten. Een andere groep onbereikten zijn gemeenschappen in afgelegen gebieden, waar de overheid geen aandacht aan geeft en geen organisaties werken waardoor ze verstoken blijven van de meest basale voorzieningen.
Geschapen naar Gods beeld
Ieder mens is geschapen naar Gods beeld. Ieder mens heeft recht op een menswaardig bestaan. Daar staat Woord en Daad voor. De genoemde groepen onbereikten vragen een extra inspanning. Ook is het risico dat deze mensen in de looptijd van een project afhaken groter. ‘Juist deze onbereikten mogen we als christelijke organisatie niet negeren, ook al vraagt dat meer van ons.’ In de komende jaren krijgt deze doelgroep nadrukkelijker een plek binnen de projecten. Bijvoorbeeld door samenwerking met specialistische organisaties en het inzetten van extra activiteiten gericht op het versterken van eigenwaarde en zelfvertrouwen.
Er zijn ook voorbeelden waarin het al wel lukt om groepen die we eerder niet bereikten, mee te nemen in onze programma’s. In het onderwijsprogramma wordt partners inmiddels gevraagd ook deze allerarmsten te selecteren. In Oeganda worden ook blinde imkers getraind en bouwen leerlingen van een blindenschool de bijenkasten. En volgend jaar starten projecten in Tsjaad en Ethiopië in gebieden waar nauwelijks organisaties werken. Zo leren we om steeds beter ook de onbereikten te bereiken!
Meer over de beleidsthema’s van Woord en Daad:
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!