We beginnen de ochtend met een heerlijk ontbijt van ongelofelijke pittige aardappelen en eieren de vlammen slaan bijna letterlijk uit je mond. Na het ontbijt vertrekken we over een Stoffig weggetje naar de divine grace school in Semabu die 3 jaar geleden gebouwd is door EFSL. Nadat we een poosje op die school rondlopen horen we gezang vanuit het nabije dorpje. Al snel zien we een groep vrouwen al zingend naar de school lopen/dansen. Het blijkt dus dat de moeders elkaar opgetrommeld hebben om ons zingend te ontvangen. Ze zijn zo blij dat hun kinderen nu naar school kunnen dat ze ons dat willen laten zien. De school begon 3 jaar geleden met 60 kinderen. Nu zitten er al 215
Kinderen op deze school! Erg gaaf om zulke ontwikkeling met eigen ogen te zien! De kinderen beginnen ook spontaan te zingen en er ontstaat een vrolijke gezellige sfeer op de school! En tenslotte komt er een oude vrouw aangerend die ons allemaal omhelst en grote zoenen geeft… Brrr. Wanneer we wegrijden rennen de Kids achter ons aan. En wanneer de driver moet remmen botsen ze allemaal tegen de achterkant aan. Veiligheid is nog geen begrip hier.
Na een rit in de middle of nowhere komen zien we aan de kant van de weg een groot bord waaruit blijkt dat hier een Massagraf is waar 2000 mensen liggen. In de oorlog 20 jaar geleden zijn hier allemaal mensen inclusief vrouwen en kinderen vermoord die dezelfde achternaam hadden als de president. Verschrikkelijk! Een oude man uit het dorpje zei dat de weg bezaaid was met lijken en dat er geen voertuig meer kon.
Terug in de compound eten we onze lunch met rijst en kip natuurlijk weer erg pittig.
Na de lunch bezoeken we het ziekenhuis waar een Nederlandse vrouw werkt samen met haar Amerikaanse man. Erg schokkend om te zien hoe weinig spullen men heeft om dit ziekenhuis te runnen. Buiten zien we zelfs zwaar ondervoede kinderen. Vel over been. Verschrikkelijk!
We praten ‘s avonds nog lang na over alle gebeurtenissen. Wat een dag!
