Albert Biswas (40) werkt bij onze partnerorganisatie CSS in Bangladesh. Niet als docent, maar als supervisor. We vroegen hem naar zijn taken en toekomstdromen.
‘Ik houd in de gaten of de sponsorkinderen ontvangen wat ze nodig hebben. Ook rapporteer ik de voortgang van de sponsorkinderen, maak ik foto’s van de activiteiten en controleer ik of de kinderen medische hulp nodig hebben. Daarnaast deel ik schoolspullen, eten en andere essentiële dingen uit aan de sponsorkinderen en ga ik op huisbezoek. Ook help ik de kinderen met het schrijven van brieven naar hun sponsor.’
Passie voor kinderen en onderwijs
Albert is dit werk gaan doen, omdat hij een passie heeft voor kinderen en onderwijs. ‘Ik ben er van overtuigd dat de kinderen van nu de toekomstige leiders van ons land zijn. Ons land zal onderwezen worden als deze kinderen goed onderwezen zijn. Ik heb met deze baan de perfecte combinatie van het werken met kinderen en hun onderwijs gevonden.’
Toch wil Albert in de toekomst graag als docent aan de slag. ‘Ik hoop dat de leerlingen een betere toekomst krijgen door hen goed onderwijs, zorg en liefde te geven. Maar bovenal hoop ik dat de leerlingen in God zullen geloven.’
Toegankelijk onderwijssysteem
Albert hoopt dat het onderwijssysteem in Bangladesh goed toegankelijk wordt voor mensen van alle rangen en standen. ‘Het moet een alomvattend onderwijssysteem zijn waaraan iedereen kan deelnemen, ongeacht zijn of haar verschillen.’
‘Cadeau van God’
Tijdens de coronapandemie deelde Albert voedselpakketten uit aan de families. Een opmerking van één van de ouders zal hij nooit vergeten. Albert: ‘De vader van het gezin keek naar me en zei: ‘Het voedsel is een cadeau van God’. Vooral de toon waarop hij dit zei raakte me enorm. Ik ben dankbaar dat ik dit gezin kon helpen in deze tijden van crisis.’
Onderwijs in Bangladesh
Christelijk onderwijs is de sleutel tot een hoopvolle toekomst, daarom bieden we samen met onze partnerorganisatie CSS zo’n 700 kinderen uit arme lokale gemeenschappen toegang tot christelijk onderwijs, maaltijden en medische zorg. De kinderen staan centraal, maar echte verandering in een land vindt pas plaats als ook de ouders en lokale leiders bij het onderwijs worden betrokken. Via bijeenkomsten en trainingen leren zij over het belang van onderwijs. Docenten worden getraind om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren.