Het is vandaag woensdag. Vroeg in de morgen gaat er geen enkele wekker omdat de moeheid ondertussen een klein beetje toe begint te slaan. Natuurlijk zitten we wel met elkaar zoals afgesproken om 10 over half 8 aan ons ontbijt… of hadden we toch half 8 afgesproken. Ach ja we zijn er inmiddels aan gewend.
Vanochtend kregen we yoghurt met fruit. Toen gingen we samen naar het ‘sponsorzusje’ van de familie van Ton. Met alleen maar broers is het mooi om ook op afstand een ‘zusje’ Sofia te hebben. Onze familie steunt haar sinds een halfjaar. Dankzij de sponsoring gaat ze naar de school van Conviventia, die toepasselijk de God is Liefde school heet. Daar krijgt ze goed onderwijs om zo ook een betere toekomst te krijgt. Op de school is de christelijke identiteit ook belangrijk. Juist om ze meer mee te geven dan alleen goed onderwijs.
Het is onwijs bijzonder dat als je het huis van de familie inloopt er een meisje (Sofia) van 4 jaar op je af komt rennen om met je te knuffelen. Haar moeder heeft een eigen winkeltje op de begane grond en ze hebben net een half jaar geleden een verdieping bovenop het huis gebouwd. Haar vader was aan het werk en één van de twee broertjes was er ook om ons te begroeten. Op de bovenverdieping gaan ze straks slapen in twee kamertjes van 2 bij 3 meter. En beneden gaan ze de winkel uitbreiden. Heel mooi om te zien waar onze sponsoring naar toe gaat. Het is echt hard nodig. We hebben onze cadeaus aan hen gegeven en hebben zelf ook cadeautjes gekregen voor thuis. Het is bijzonder om te zien dat je door de steun aan een kind zoveel kan doen. En de verbondenheid met elkaar.
Na het bezoek aan ons sponsorkind zijn we weer gaan werken aan het dak of op bezoek gegaan bij ondernemers. De kapster die wij bezochten heeft een vierling en een kleine kapsalon. Bijzonder dat deze vrouw met ongeveer 100 euro (300.000 Peso’s) per maand rond moet komen en heel erg tevreden en trots door het leven gaat. Daar kunnen wij in Nederland een voorbeeld aan nemen.
In de middag zijn we met een groep naar de plaatselijke bomberos (brandweer) geweest. Erg leuk en mooi om te zien hoe het allemaal werkt hier. Er is wel veel minder geld beschikbaar voor bv. de brandweer en ambulances als in Nederland. Vanavond hebben we ook weer heerlijk gegeten. Deze week hebben er al twee vleermuizen in de dameskamer gezeten. Eén keer in Jessie haar klamboe en vanavond in die van Eline. Met een hoop gegil werden deze met klamboe en al naar buiten gebracht waarna deze diertjes rustig hun weg konden vervolgen. Nu is het donker en is het fantastisch om de sterrenhemel te zien en is het nu tijd om af te ronden.
Al met al een bijzonder mooie dag. We hebben weer bijzonder veel gekregen om dankbaar voor te zijn. We hebben een hoop gezien en beleefd en danken God daarvoor. Ook vanuit Nederland is jullie gebed voor de mensen hier hard nodig.
Welterusten!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!