Column – Vanzelfsprekend!
Op dit moment leest u de woorden die ik heb geschreven. Dat vinden u en ik heel vanzelfsprekend. We kunnen lezen en schrijven, maar ook tellen, zingen, fietsen, redeneren, reflecteren, liefhebben…. Heel gewone dingen die toch eigenlijk heel bijzonder zijn!
‘Niet van plan op te geven’
Aïssatou Zakari is voorzitter van een moedercomité. Binnen het project Familles Fortes stimuleren deze comités ouders in Sinendé om hun kinderen naar school te laten gaan. Soms houden ouders hun kinderen thuis om te helpen op het land. Het is niet altijd makkelijk om deze ouders ervan te overtuigen dat het belangrijk is voor de toekomst van hun kinderen dat ze naar school gaan. ‘Ondanks de moeilijkheden waar we mee kampen, zijn we niet van plan om op te geven. Ik blijf de comitéleden stimuleren om in de gemeenschap het belang van onderwijs te benadrukken en de kinderen te
Hariharan ontdekt zijn passie tijdens training
‘Ik verdien 28.000 Sri Lankaanse roepies (120 euro) per maand. Ik kan nu de medische kosten van mijn broer betalen,’ vertelt Hariharan Thanabalasingam enthousiast. De 22-jarige startte in mei 2021 bij een vestiging van Pizza Hut in Baticaloa, Sri Lanka. ‘Ik ben heel blij met deze baan, want het sluit aan bij mijn passie, ik heb tijd om met familie te zijn en ik kan hen financieel ondersteunen.’
Heb jij te veel spullen in huis? “De impact is vaak niet zichtbaar”
Dit is een artikel van CIP (11 november 2021).
Van welke spullen in je huis weet je precies waar ze vandaan komen, wie ze gemaakt heeft of welke impact het maakproces op het milieu had? Inderdaad, waarschijnlijk bijna nergens van. Woord en Daad-projectleider Bewustwording Janneke Witzier is het gezicht van de campagne ‘Binnenstebuiten’. Ze pleit ervoor dat we als consument bewuster leren omgaan met onze spullen.
“Voor de gemiddelde Nederlander zijn het zijn spullen waar hij de meeste verborgen impact mee heeft op de schepping”, zegt Witzier. De organisatie voor ontwikkelingssamenwerking liet zich inspireren door het boek ‘Verborgen impact’ van Babette Porcelijn. Daarin beschrijft Porcelijn op welke terreinen de mens de grootste invloed heeft op het milieu. Ze geeft in haar boek veel handvatten om effectief te verduurzamen.
“Al onze spullen zijn ergens en door iemand gemaakt,”, zegt Witzier. “Dat willen we benoemen in deze campagne en er mensen bewust van maken. De impact is vaak niet goed zichtbaar. Denk aan een koelkast met een ‘A-label’. Daarbij denken wij: dat is duurzaam, we maken een goede keus. Maar voor het maakproces is er geen label. Op de plekken waar die koelkast gemaakt wordt is de milieuwetgeving niet goed geregeld. Onder de radar hebben we het vaak niet door.”
Lees hier het het hele artikel.
Toenemend geweld in Ethiopië – Onrust in Dessie
De afgelopen dagen is de burgeroorlog in Ethiopië feller geworden. In Dessie, de stad waar ook sponsorkinderen van onze partner Hope Enterprise naar school gaan, zorgen Tigrese strijders voor veel onrust. De telefoonmast is gebombardeerd en ook het internet werkt niet. Veel gezinnen proberen momenteel het gebied te verlaten, op zoek naar veiligheid. Het is een uitdaging, maar de medewerkers van onze partnerorganisatie houden zo goed als mogelijk contact met de sponsorkinderen.
Noodtoestand afgekondigd
Vorig jaar, op 3 november 2020, vielen strijders van het TPLF (Tigray People Liberation Front) de legerbasis binnen in de noordelijke regio Tigray. Sindsdien probeert het regeringsleger de opstand de kop in te drukken, maar nu is het TPLF bezig aan een opmars richting de hoofdstad Addis Abeba. Onder andere de stad Dessie is nu dus ingenomen. De premier heeft burgers opgeroepen om tegen de Tigrese strijders te vechten. Inmiddels zijn er vele duizenden slachtoffers gevallen. Meer dan twee miljoen mensen zijn gevlucht. Er dreigt een hongersnood in het land, want de voedselprijzen stijgen flink en het is lastig om voedsel aan te voeren. In het land is de noodtoestand uitgeroepen.
De school in Dessie
Het onderwijs in Dessie is momenteel geschorst. De scholen worden momenteel gebruikt om de gevluchte gezinnen op te vangen. Het gevaar is groot: vorige week viel een groep strijders de school in Dessie binnen. Ze hebben allerlei documenten van onze partnerorganisatie gecontroleerd. Toen ze hoorden dat Hope Enterprise zich inzet voor kinderen die opgroeien in armoede zijn ze weer weg gegaan. Een grote opluchting! Als u een sponsorkind heeft op de school in Dessie informeren we u persoonlijk wanneer we nieuws hebben over uw sponsorkind.
Noodhulp
De regio Tigray zit al maanden dicht voor humanitaire hulp. Ook de andere gebieden zijn met het toenemende geweld nu moeilijk te bereiken. Tegelijkertijd doen we er alles aan om toch via onze partners steun te bieden aan ontheemde gezinnen. Wilt u daar ook aan bijdragen?
‘Ik wil jongeren een hamer geven’
Zijn ogen staan dof en zijn gezicht is door het leven getekend. In de werkplaats van Menuiserie Bon Berger ontmoeten we de 21-jarige Barka. Hij groeide op in het noorden van Tsjaad en spreekt Arabisch. In 2019 kwam hij naar de hoofdstad N’djamena, waar Frans gebruikelijk is. Die taal beheerst hij niet. ‘Ik heb de basisschool niet afgemaakt, omdat ik daar niet slim genoeg voor was,’ vertelt hij. In de werkplaats leert hij meubels maken.
Gezocht: visie, vermogen en verschilmakers
Voor een ambitieus waterproject in Oeganda zoeken wij (oud)ondernemers, familie- en vermogensfondsen die samen met ons verschil willen maken en hun visie en vermogen willen delen. Naast een substantiële financiële bijdrage vragen we partnerschap, visie en betrokkenheid.
Webinar
Wat dat inhoudt? Meld u vrijblijvend aan voor ons webinar en kom meer te weten over strategisch partnerschap met Woord en Daad.
Meer over het webinar en aanmelden: www.woordendaad.nl/webinar
Vraag gratis Kidsboekje aan en doe mee met de kleurwedstrijd
Dit jaar is het 45 jaar geleden dat het sponsorprogramma van Woord en Daad is gestart. Wat begon met toegang tot christelijk onderwijs, maaltijden en medische zorg voor één kind uit Guatemala is inmiddels uitgegroeid tot een wereldwijd programma. De afgelopen jaren konden ruim 134.000 kinderen in 18 landen naar school. Dat willen we graag vieren met onze sponsors!
Waardig werk voor Indiase jongeren
Slechte arbeidsomstandigheden, weinig zelfvertrouwen, krapte op de arbeidsmarkt door de gevolgen van de lockdowns; er zijn veel oorzaken waarom jongeren in India geen waardig inkomen hebben. Job Booster India helpt jongeren om een baan te vinden waarmee ze een waardig inkomen hebben. Nickson, Abvince, Sneghapriya en Raja Lakshmi vertellen over hun uitdagingen in het vinden van werk en hoe Job Booster hen hielp.
Honing biedt Batwa perspectief
De Batwa zijn één van de volken die in het westen van Oeganda wonen. In de jaren ’90 werden de bossen waar ze woonden uitgeroepen tot beschermde natuurgebieden. De Batwa moesten verhuizen. Tegenwoordig wonen ze buiten de parken. Ze hebben veel kennis over bijen en het verzamelen van wilde honing. Busy Bees ondersteunt de Batwa om het bijenhouden commercieel aan te pakken. Zuivere honing levert een goed inkomen op.
‘Ik kan niet meer stilzitten’
Michel Saka hoorde via een vriend over AgriJob Booster Benin. Hij volgde een training en was zo enthousiast over wat hij geleerd had dat hij tegen zijn oma zei: ‘ik kan niet meer stilzitten. Ook al heb ik niets, ik ga tenminste mijn kracht gebruiken om dit jaar te starten in de tuinbouw. Dat is wat ik wil.’ AgriJob Booster Benin ondersteunt jongeren in Noord-Benin om in de agrarische sector aan de slag te gaan. De agrarische sector biedt veel kansen voor de jongeren om een goed inkomen te verdienen. We ondersteunen hen en stimuleren ondernemerschap via training en
Prachtige actie groep 7a en 7b Barendrecht voor Haïti
De kinderen van groep 7a en 7b van de Rehobothschool in Barendrecht hebben geld ingezameld voor Haïti. In augustus jl werd Haïti getroffen door een aardbeving. De kinderen zamelden lege flessen in, verkochten stroopwafels, snoep, fruit, chocola ed. Je kon zelfs een heerlijk diner kopen. Ook werd er een sponsorloop georganiseerd. Dit alles leverde het mooie bedrag op van € 5.610.
‘Rolmodel voor andere jonge vrouwen’
Met een brede lach rond haar mond houdt Adélaïde Mahussi Djongon de okra omhoog. De planten staan er goed bij, het is bijna tijd om te oogsten. De jonge boerin en ondernemer uit het noorden van Benin werkt hard om haar droom te verwezenlijken: beter voedselvoorziening en minder werkloosheid in de regio.
Haïtiaan leeft constant in angst voor gewelddadige ontvoering
Dit is een artikel uit het Reformatorisch Dagblad (21 oktober 2021).
De ontvoering van een zeventienkoppige groep zendelingen in Haïti zaterdag is de zoveelste uiting van geweld in een land waar wetteloosheid heerst. Wie enigszins vermogend is, loopt het risico van straat geplukt te worden door criminele bendes die uit zijn op financieel gewin. Drie Haïtikenners reageren.
„Ongelofelijk dat deze mensen naar Port-au-Prince zijn gekomen, terwijl de helft van de Haïtiaanse hoofdstad in handen is van gewapende bendes”, zegt Johan Smoorenburg. Hij richtte in 1982 de hulporganisatie Hart voor Haïti op en is al veertig jaar werkzaam in het land. „Die missionarissen zijn echt naar het hol van de leeuw gekomen, met vrouwen en kinderen; niemand begrijpt dat ze dat hebben gewaagd.” Zelf ontvangt Smoorenburg al een jaar geen Nederlandse bezoekers. „Het risico dat ze in gevaar komen, is te groot. Ik wil die verantwoordelijkheid niet dragen.”
Lees hier het hele artikel.
Beeld AFP, Richard Pierrin
Bubbelpuzzel – Column Rina Molenaar
Dit is een artikel uit het Reformatorisch Dagblad (19 oktober 2021).
De afgelopen anderhalf jaar waren de wereldwijde online contacten verrijkend.
Het hielp me om de blik naar buiten te houden en de Nederlandse context te relativeren.
Het voorkwam dat ik in de Nederlandse bubbel zou blijven hangen en het wereldwijde perspectief uit het oog verloor. Althans, dat dacht ik…
Vanuit de warmte in Burkina Faso, met de toeterende auto’s die langs me razen en de ondergaande zon die met een gloedrode glans op mijn laptopscherm schijnt, moet ik bekennen: ik zat wel in de Nederlandse bubbel. Ik kom tot dat besef als ik reflecteer op m’n dag vol ontmoetingen en tegelijk de Nederlandse nieuwssites doorneem. Tijdens mijn verblijf in Burkina Faso word ik geconfronteerd met een puzzel die met de dag complexer wordt.
De Nederlandse bubbel spatte al wat uiteen voor vertrek. Voor een Afrika-reis heb je een negatieve testuitslag nodig, gevaccineerd of niet. In sommige landen moet je voorafgaand aan de reis een flink bedrag betalen voor een test die ze direct bij aankomst afnemen.
De test-business tiert welig in Afrika.
Na aankomst in Burkina Faso lees ik op de nieuwssites dat de coronapas in Nederland voorlopig gehandhaafd blijft. Wat je er ook van vindt: Afrika kom je er niet mee binnen.
De eerste vergaderdag in Burkina Faso start.
Tijdens een koffiepauze is vaccineren het onderwerp van gesprek.
‘Ben jij gevaccineerd?’, vragen ze me op de vrouw af.
Het antwoord wacht men niet af, een emotionele discussie barst los.
‘Het is voor ons bevreemdend het wereldwijde nieuws te volgen’, zegt Florentine, de coördinator van het netwerk in West-Afrika waar we mee samenwerken.
‘In wat voor wereld leven we? Weten mensen wel dat malaria hier nog steeds een van de grootste doodsoorzaken is? Vooral zwangere vrouwen en jonge kinderen vormen een groot risico.’ Florentine kan er niet over uit: ‘Waarom moet de hele wereld eerst corona krijgen voordat met haast maakt met een malariavaccin?’
De vraag blijft in de lucht hangen.
Waar in Nederland gediscussieerd wordt over de noodzaak van een derde coronaprik, hopen ze in Afrika op het terugdringen van sterfte door malaria.
Op zondag wordt in de kerkdienst het schooljaar geopend met dans, muziek en gerichte gebeden voor de minister, leerkrachten en studenten. De dominee preekt over Daniel die aan het koninklijke hof het aangepaste koninklijke dieet weigerde. Hij moedigt jongeren aan, zoals Daniel, niet zomaar gedachteloos het eten tot je te nemen. ‘Je buik kan een god worden. Bedenk bij elk stuk vlees dat je eet, dat er een dier wordt geslacht.’ De oproep verbaast me: ‘Waarom spreekt u juist deze jongeren, die al niet veel hebben, zo toe?’ vraag ik de predikant.
‘Allerlei gevaren liggen hier in de stad op de loer. Daarom roep ik op tot een sober en bewust leven’, antwoordt hij. Het Nederlandse nieuws meldt me: ‘Nederlanders op de vierde plek van de rijkste burgers.’ De oproep van deze Burkinese predikant zou in Nederland bewustwording op gang kunnen brengen van de gedachteloze keuzes die we vaak maken.
Net voor vertrek uit Burkina Faso bezoek ik de Minister van Onderwijs die vertelt over de grote uitdagingen van zijn land. ‘Ik wil de kwaliteit van het onderwijs verbeteren, heb mezelf hoge doelen gesteld, maar terreur werkt verlammend. Scholen sluiten noodgedwongen en op veilige plaatsen stromen klassen vol met kinderen van vluchtelingen. We moeten als maatschappelijk middenveld en overheid de krachten bundelen. Terug in m’n gastenverblijf lees ik over de ophef die Nederland is ontstaan over de schijnbaar betwiste onafhankelijkheid van uitgeverijen ten aanzien van de wensen van christelijke scholen.
Burkina Faso haalde me uit de Nederlandse bubbel. De confrontatie met Afrika laat elke dag de steeds complexer wordende puzzel zien.
De eerste puzzelstukjes heb ik.
Laten we het nieuws lezen met een wereldwijde bril en het vandaaruit op waarde schatten.
Laten we met mondiale visie onze politieke agenda opstellen en daarbinnen onze prioriteiten stellen.
Laten we met de kwetsbare naaste op ons netvlies ons oordeel vormen en zo onze keuzes maken.
Daarmee is de puzzel nog niet compleet maar worden de contouren zichtbaar.
Iedereen die nog een puzzelstukje kan aanreiken moedig ik aan dit te doen!
De auteur is directeur-bestuurder bij Woord en Daad.
Beeld AFP, Brian Ongoro
Bram van den Berge, vrijwilliger bij kringloopwinkel Woord en Daad: ‘We zijn geen verlengstuk van de milieustraat’
Bram van den Berge (73) staat bij het innameloket van de kringloopwinkel van Woord en Daad in Nieuwerkerk. Hij helpt in het magazijn en met het laden van grotere spullen. ,,We hebben een fijne ploeg.”
Juf Pinky (25): ‘Leerlingen zijn afhankelijk van de kwaliteiten van hun docent’
De 25-jarige Pinky uit Bangladesh werkt sinds 2018 op één van de scholen in ons sponsorprogramma. Daarvoor was ze vijf jaar juf op de zondagsschool. Pinky staat dus al even voor de klas, maar is nog bezig met haar studie.
Column – Op reis
Soms als ik vanuit mijn vliegtuig raampje kijk, vang ik een glimp op van het landschap beneden. Uitgestrekte vlaktes, dorpjes, steden, huizen, kerken. Mijn gedachten nemen de loop. Ik vraag me vaak af wie wonen daar hoe leven ze samen en wat delen ze met elkaar?
‘Het sponsorprogramma is een grote steun’
‘Ik heb geleerd om zelfstandig te zijn en mijn verantwoordelijkheid te nemen,’ zo vertelt de 22-jarige Roseberline uit Bel Air, Haïti. Ze gaat al 13 jaar naar school en volgt nu een opleiding tot secretaresse. Binnenkort hoopt ze af te studeren.
Anderson (13) uit Haïti gaat voor een 7 op school
‘Ik wilde dit jaar een 7 gemiddeld halen op school. Dat is helaas niet gelukt, het werd een 6,2. Het komende schooljaar ga ik extra hard mijn best doen om wél die 7 te halen,’ aldus Anderson (13) uit Haïti. Hij is een gemotiveerde leerling met duidelijke toekomstdromen.
Ondernemerschap biedt flexibiliteit
Haar baan bij een naaiatelier levert nauwelijks genoeg op om van te leven en haar familie van te steunen. Daarom zoekt Vatsala naar andere mogelijkheden om geld te verdienen. Met haar inkomen steunt de 21-jarige Sri Lankaanse haar ouders. ‘Door de pandemie en de lockdowns, kon ik een tijd niet bij het naaiatelier werken.’
Vrouwen krijgen steeds vaker toegang tot land in Sierra Leone
‘Ik ging naar gemeenschapsbijeenkomsten om te pleiten voor toegang tot land.’ Isatu Fornah uit Mafarray, Port Loko, werd enkele maanden geleden lid van de boerengroep die in het dorp werd gestart. Binnen Fair Rice Sierra Leone ondersteunen we vrouwen om hun positie in de gemeenschap te verbeteren.
Worteltrekken is een makkie! – José (12) uit Guatemala
De 10-jarige Sofia en de 12-jarige José uit Guatemala ontvangen via het sponsorprogramma christelijk onderwijs, maaltijden en medische zorg. We stelden hen een aantal vragen.
Start nieuw project in Ethiopië: strijd tegen kindslavernij
Na maanden van voorbereiding was de dag eindelijk daar! Op 5 oktober 2021 vond in Addis Abeba (Ethiopië) de officiële lancering plaats van ons nieuwe project. In dit project pakken we de grondoorzaken van moderne kindslavernij in Ethiopië aan.
Week van de Duurzaamheid: terugblik en aankondiging
De week is alweer voorbij! Hopelijk ben je geïnspireerd en heb je concrete handvatten ontvangen om (nieuwe) duurzame stappen te zetten.
Nafissatou: ‘Rijstteelt is intensief, maar heeft veel voordelen’
‘Rijst telen is niet eenvoudig, maar het heeft de hoogste opbrengst,’ vertelt Nafissatou Ibrahim terwijl ze tussen de jonge rijstplantjes staat. De boerin en moeder van vijf kinderen woont in Sinendé, in het noorden van Benin. Net als veel andere ouders in deze gemeente werkt Nafissatou op het land. ‘Ik verbouw mais, pinda’s, soja en rijst, maar rijst is mijn belangrijkste gewas.’
Sinds twee jaar is Nafissatou betrokken bij het Familles Fortes project. Samen met lokale partnerorganisatie Dedras en de inwoners van Sinendé, een gemeente in Noord-Benin, bouwen we aan sterke families. We ondersteunen ouders, die vaak boer zijn, om hun oogst te optimaliseren. Daarmee stijgt hun inkomen. We bieden jongeren training in ondernemerschap en we brengen hen in contact met AgriJob Booster, dat zich volledig richt op stimuleren van ondernemerschap onder jongeren. Tot slot werken we samen met scholen aan kwaliteitsonderwijs voor de kinderen in de gemeente.
Training rijstteelt
Nafissatou volgde een training om de opbrengst van haar rijstteelt te vergroten. ‘De rijstteeltmethode die we leerden is intensief, maar heeft een goede opbrengst.’ Traditioneel strooien de boeren het zaad op de akker, waarvan niet al het zaad opkomt. Deze methode heeft een relatief lage opbrengst per hectare. Tijdens de training leren ze om het zaad in rijen te zaaien. Daardoor gebruiken boeren minder zaad en de opbrengst is hoger. Daarnaast leren de boeren de bodem voorbewerken, meststoffen gebruiken en de rijstplanten onderhouden.
Intensief
Hoewel de methode een hogere opbrengst heeft, vraagt het een grotere inspanning van de boeren. ‘Het lastige is dat deze manier van werken arbeidsintensiever is, maar dat valt weg tegen de voordelen die ik ervaar.’
‘In het begin vond ik het lastig, maar dit jaar heb ik weer op de nieuwe manier gezaaid en ging het makkelijker. Ik geniet van de voordelen.’ Nafissatou gebruikte 5 kilo rijstzaad op haar akker van 0,25 hectare. Dat leverde haar 640 kilo rijst op. ‘Dat is een verdubbeling van oogst ten opzichte van de oude methode.’
‘Het was nooit mijn plan om docent te worden’
Op 11-jarige leeftijd komt Walter voor het eerst in aanraking met het onderwijs van Conviventia. Inmiddels is hij 24 en zowel docent als coördinator op de school van onze partnerorganisatie in Colombia.
Luister nu: Lekker Duurzaam podcast
Speciaal voor de Week van de Duurzaamheid namen we een podcast op die helemaal in het teken staat van kringloopshoppen, duurzaamheid en bewustwording.
Vakschool Oeganda sluit aan bij succes honingsector
Het terrein van de vakschool van ADP in Abim is verlaten. De klaslokalen zijn afgesloten. Alleen medewerkers met administratieve functies zijn in het kleine kantoorgebouw te vinden. Het is september. Het schooljaar had al begonnen moeten zijn. Waar zijn de jongeren?
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer