Column – Wateroverlast

De beelden en nieuwsberichten vanuit Zuid-Limburg, Duitsland en België afgelopen weken waren heftig. De verwoestende kracht van het water liet diepe sporen na. Volgelopen huizen, verwoeste straten, ondergelopen campings, modderstromen, en veel (dodelijke) slachtoffers. De wateroverlast was extreem.
Net iets daarvoor had Frans Timmermans nieuwe klimaatplannen gepresenteerd voor de Europese Commissie. Een plan vol met afspraken wat er voor moet zorgen dat de Parijsakkoord-doelen wellicht toch gehaald gaan worden.

Ook in Senegal weten ze wat wateroverlast is. Correspondent Joost Bastmeijer deed recent verslag van verdwijnende zeesteden in Afrika. Als voorbeeld noemde hij Saint Louis, een Senegalese vissersstad. De stad is gelegen in het uiterste noorden van het land en grenst aan Mauritanië, waar de Rivier de Senegal uitmondt in de Atlantische Oceaan. Waar in het jaar 2001 er nog honderden meters strand was, is er nu bij eb nog maar 7 meter strand over en slaat bij vloed het water tegen de huizen aan. De zee komt steeds verder richting het land en de huizen vallen letterlijk om. Eens in de zoveel tijd is er sprake van extreem weer. Dan beuken de golven tegen de huizen aan met alle gevolgen van dien. Door het stijgende zeewater zijn al hele delen van het dorp onder water verdwenen.

Ik denk dat we het er wel over eens zijn: we hebben te maken met klimaatverandering. En dat zorgt naast droogte in bepaalde gebieden, voor wateroverlast in andere gebieden. In Saint Louis proberen ze om te gaan met het stijgende water, maar zonder gewenst resultaat tot nu toe. Het stijgende zeewater en extreme weer zorgt voor enorme problemen. Aanpassing aan het klimaat is noodzakelijk om in de toekomst met klimaatverandering om te gaan. En wat klimaatadaptatie is weten ze in Dolores als geen ander. Wellicht heeft u vanuit Woord en Daad al eerder gehoord van Dolores.

Een dorp, sterker dan de storm! Dat is Dolores, op de Filippijnen. In 2013 verwoest door een tyfoon. Tijdens deze ramp raakten familie hun huis en inkomen kwijt. Daarom is een stuk zuidelijker, met geld uit het noodhulpfonds van Woord en Daad, een nieuw Dolores gebouwd. In het nieuwe Dolores wonen ruim 200 kinderen met hun families. Ze wonen in nieuwe huizen, die veel sterker zijn dan de verwoeste, oude huizen. Veel inwoners werken als boer, of hebben hun eigen winkeltje. De kinderen gaan naar school in het dorp. Een prachtig voorbeeld van duurzame verandering en klimaatadaptatie.

De verwachting is dat we de komende jaren steeds meer gaan merken van de gevolgen van klimaatverandering. Klimaatverandering raakt ons, vroeg of laat, allemaal. Bedrijven en de overheid kunnen niet achterblijven om verantwoordelijkheid te nemen. De gevolgen van klimaatverandering zijn te groot om er te weinig mee te doen. Zodat niet alleen wij, maar ook toekomstige generaties, waar ook ter wereld, om kunnen gaan met de gevolgen van klimaatverandering. Zeker op de plekken in de wereld waar mensen het hardst getroffen worden.

Door: Jacoline de Kruijf-Paul, 6 augustus 2021