Ooit wel eens zo’n droge mond gehad dat je tong voor je gevoel in je mond bleef plakken en dat je smachtte naar een glas water? Of loop je altijd rond met een fles glashelder water voor onderweg? We kennen in Nederland mooie Doppers in vele kleuren en zelfs met opdruk. Ik denk er echter hier in Nederland niet over na om een fles water mee te nemen als ik boodschappen ga doen. Als de kleuter aan mijn hand in de supermarkt klaagt over dorst realiseer ik me dat de gewoonte van een fles water bij de hand er hier in Nederland snel uit gesleten is bij mij.
De Doppers doen mij denken aan de oude hergebruikte flessen mineraalwater die we in Niger vulden met drinkwater. Die flessen gingen overal met ons mee; in de hand, in een tas, in de auto. De vriezer lag er vol mee zodat we bij ruim 40 graden nog enigszins koud water konden drinken. Die flessen waren, net als kleding of een portemonnee, een essentieel onderdeel van ons dagelijkse leven. En niet omdat de flessen zo mooi waren, maar omdat we er schoon water uit konden drinken en omdat ze niet lekten. Hoe belangrijk is dat in Nederland: water in een fles die mooi is en die niet lekt?
Schaars water
In de Shalla regio in Ethiopië is schoon drinkwater geen vanzelfsprekendheid. Er zijn geen huizen aangesloten op een waterleidingnetwerk en ook bij klinieken en scholen ontbreekt het aan waterleiding waaruit schoon drinkwater komt. Het water dat ze drinken komt van ver, uit de bergen pakweg 70 kilometer naar het oosten, en is zeer schaars. Eén keer in de zeven dagen is er water als de waterdruk voldoende is. Mensen moeten daarvoor van ver komen en betalen een hoge prijs. Sommige gezinnen moeten 30 kilometer lopen voordat ze bij een waterpunt met schoon drinkwater zijn. Per jaar besteden deze gezinnen 21% van hun inkomen aan schoon drinkwater.
Veel vaker halen ze het water uit een meertje in de buurt; vies bruin water met een hoog fluoride gehalte. Dat water lijkt gratis, want het kost geen enkele cent, maar de mensen betalen een hoge prijs met hun gezondheid; miskramen, diarree, huidziekten en andere gezondheidsproblemen.
Gele jerrycans
Terwijl ik de kraan opendraai moet ik denken aan het water uit de sloot iets verderop in de straat. Het zou wat zijn als ik daar mijn drinkwater moest gaan halen. Een schone Dopper tussen de afwas in het droogrek halen mij uit mijn gedachten. Hij is piekfijn in orde, geen krasje erop en geen stukje eraf. Dat is nog wat anders dan de gele jerrycans van 25 liter die de bevolking in Shalla moet vervoeren om water naar hun huis te brengen op een kar of op een ezel. Die jerrycans krijgen aardig wat te verduren om het kostbare drinkwater bij hen thuis te brengen. Ze worden tot op de draad versleten en als ze scheuren worden ze zelfs nog genaaid of geplakt.
Met een glas koud en kraakhelder water loop ik terug naar mijn laptop voor een meeting met Ethiopië. Aan de slag voor een uitbreiding van het waterleidingnetwerk in Shalla!
Maak het verschil
Wil je bijdragen aan schoon drinkwater voor de mensen in Shalla? Dat kan! Op 11 september vindt ons sportieve evenement Sport for Others weer plaats. Loop of fiets mee en haal geld op voor het goede doel!
Over de auteur
Renate Garvi is projectleider voor Noodhulp en Weerbaarheid. Binnen dit programma houdt zij zich bezig met het weerbaar maken van gemeenschappen. Zowel bij acute rampen als op plaatsen waar rampen zich langzaam ontwikkelen, draagt zij bij aan het vormgeven van een duurzame verandering. Haar jarenlange ervaring met het werken aan voedselzekerheid in de Sahel is een waardevolle toevoeging die ze nu kan gebruiken om mensen in andere landen te helpen.