‘Eén van de manieren om onze liefde voor anderen te uiten, is door te delen van wat we hebben’

Alemitu Chenkeso is assistent-kleuterjuf in Roggie, Ethiopië

Het vervult juf Alemitu (40) met dankbaarheid, als ze de huidige situatie in Roggie vergelijkt met die van vroeger. De positieve veranderingen binnen de gemeenschap ziet ze nog iedere dag. ‘De aanwezigheid van Roggie Hope School had én heeft een grote impact. De mensen in Roggie sturen hun kinderen nu zelf naar school.’

Het Hope-project bracht ongekende veranderingen teweeg in de gemeenschap. ‘In Roggie was geen school en geen watervoorziening,’ legt Alemitu uit. ‘De kinderen en ouderen wasten zich in Lake Shalla, dat van nature zout is, en hadden daardoor last van schurft. Maar voor al deze problemen is nu een oplossing, want met de lancering van het Hope-project in Roggie kwam er naast onderwijs ook beschikking over goed drinkwater. God heeft een oplossing gegeven en ik ben blij om voor het Hope-project te mogen werken.’

Allerarmsten

Het Hope-School-project is bedoeld voor de allerarmsten, vertelt Alemitu. Hiervoor is een speciale commissie aangesteld, die de kinderen selecteert. ‘We letten niet op afkomst of achtergrond. Wanneer kinderen de armste van de armen zijn, zijn ze welkom binnen het project.’ Hope biedt extra diensten door schoon drinkwater, schoolmateriaal, kleding en sanitaire materialen zoals zeep te verstrekken. ‘Er worden ook geestelijke lessen gegeven, om de kinderen onder andere te leren zich correct te gedragen. Zo kunnen ze een voorbeeld zijn voor andere scholen in ons land.’

De school van Hope beschikt zelfs over een eigen bibliotheek, waar de bibliothecaris de kinderen ondersteunt bij hun studie. En niet zonder resultaat. ‘Mede als gevolg daarvan behalen kinderen een zeer goed resultaat in vergelijking met andere scholen in district.’

Delen

De gemeenschap is dankzij het Hope-project inmiddels voorzien van de meeste basisbehoeften. Toch blijven er moeizame situaties. ‘De afwezigheid of de slechte staat van elektriciteit, wegen en ziekenhuizen veroorzaken problemen,’ legt Amitu uit. ‘De slechte infrastructuur zorgt bijvoorbeeld voor grote risico’s voor de enige bus van het Hope-project. Uitval van deze bus kan lange afstanden voor het personeel veroorzaken. Dit is met name riskant voor de vrouwen om op tijd op school en op kantoor te zijn. Afwezigheid van personeel kan kwaliteitsverlies betekenen.’

Alemitu is nu een jaar assistent-juf bij de kleuterklassen en heeft inmiddels al zo’n 100 kinderen onder haar hoede gehad. Ook zij vindt het belangrijk om zich te blijven ontwikkelen. ‘Ik volgde een driedaagse seminar met de titel ‘Healthy Life’ (gezond leven),’ vertelt Alemitu. ‘In de training leerde ik hoe ik vreedzaam met anderen kan leven en hoe ik anderen kan liefhebben en dienen. Van de mensen die ons steunen, hebben we geleerd dat delen door God gezegend wordt. Eén van de manieren om onze liefde voor anderen te uiten, is door te delen van wat we hebben. Daarom ben ik met een deel van de stagiairs van plan om 50 birr per maand bij te dragen om de kansarme kinderen extra te ondersteunen.’

‘t Zal je kind maar zijn! Via projecten van Woord en Daad ontvangen zo’n 32.000 kinderen goed onderwijs. Komend jaar willen we nog eens 2.020 kinderen deze kans geven. Doet u mee?