‘Het blijft complex, maar ik geloof erin.’

Goos den Hartog, lid van de Raad van Toezicht van Woord en Daad, bezoekt het WaterPricing project:

Het was zijn eerste reis naar Afrika. ‘Ik heb redelijk wat gereisd, maar in Afrika was ik nog nooit geweest.’ Aan het woord is Goos den Hartog (59), lid van de raad van toezicht van Woord en Daad. Afgelopen september reisde hij met enkele leden van diezelfde raad en directeur-bestuurder Rina Molenaar af naar dit continent om daar een aantal projecten te bezoeken. Een van deze projecten was het WaterPricing-project. De ondernemer uit Ochten – tevens heemraad bij het waterschap Rivierenland – zal de reis niet snel vergeten en is onder de indruk van wat hij heeft gezien.

Goos was tijdens zijn reis getuige van de ondertekening van documenten rondom het kersverse WaterPricing-project (een project waarin zes partijen samenwerken aan goed waterbeheer van de Awash rivier). ‘60 jaar geleden is er bij die rivier al een modern gemaal gebouwd en een prachtig irrigatiesysteem aangelegd. Maar helaas is dit slecht onderhouden. De politiek of de mensen hebben het erbij laten zitten. Daardoor levert de oogst van suikerriet en passievruchten in de regio veel minder op dan zou kunnen. Het is mooi om het systeem te optimaliseren.’

Poldermodel
De kracht van het project zoals het nu wordt vormgegeven, is volgens Goos dat boeren per hectare een bedrag moeten betalen voor voldoende water toevoer en afvoer. ‘Het blijft wel complex, want er hangt veel af van partnerorganisaties en landeigenaren. Maar ik geloof erin. Als de boeren betalen krijgen ze genoeg water in droge tijden en wordt er in de natte periode voldoende water afgevoerd. Veel grote, maar zeker ook kleinere boeren hebben er baat bij. Het werkt eigenlijk hetzelfde als in Nederland bij de waterschappen. Van de bijdragen van de boeren kunnen er voorzieningen worden aangelegd en onderhouden waar ze vervolgens van profiteren.’

Het is niet verbazingwekkend dat vooral de waterprojecten de interesse hebben van de heemraad. ‘Goed monitoren en onderhoud van de watergangen en van het talud is hierbij heel belangrijk. Daar zou ik best in mee kunnen denken. Het goed beheren en onderhouden van het watersysteem/stuwen/gemalen is van groot belang voor de toekomst van dit gebied. Met dit systeem is daar ook geld voor en het eigenaarschap ligt bij de betrokken boeren groot of klein. Het is een heel boeiend project.’

Bij de projectleiders van Woord en Daad merkt Goos dat ze niet alleen inhoudelijk betrokken zijn bij een project, maar ook bij de medemens. De drive om voor de naaste wat te willen betekenen, moeten ze ook wel hebben, vindt hij. ‘Anders loop je tegen een muur aan. Je moet altijd rekening houden met de lokale gebruiken. Als Nederlander sla je snel een paar hoofdstukken over als je dat niet doet.’

De reis heeft het werk van Woord en Daad voor Goos meer een gezicht gegeven. ‘Het is toch heel wat anders als je de projecten met eigen ogen ziet, en de noodzaak voor de medemens daar aan de lijve ondervindt dan wanneer je projectrapportages op papier leest.