‘Ik wil de last van mijn moeder verlichten’

Tharmapala Venuka uit Sri Lanka is 26 jaar. Haar jonge leven is getekend door de geschiedenis van het land. De burgeroorlog, de tsunami; het bepaalde haar leven. Daarnaast overleed haar vader toen ze nog jong was. Ondanks die moeilijke tijd is ze ambitieus en werkt ze hard, zodat ze voor haar moeder kan zorgen.

Toen ze in 1994 geboren werd als vijfde dochter van het gezin woonde haar ouders in Jaffna in het noorden van Sri Lanka. Als Tharmapala vijf jaar is, overlijdt haar vader. Haar moeder heeft moeite om voor het gezin te zorgen. De burgeroorlog die het land verscheurt maakt het extra moeilijk. In 2002 helpt een internationale organisatie het gezin om te verhuizen naar Batticaloa, in het oosten van Sri Lanka. Hier ligt de geboortegrond van haar moeder. Ze trekken bij oma in en de familie helpt hen waar mogelijk.

Tsunami

In 2004 wordt Sri Lanka getroffen door de tsunami. Negen familieleden, waaronder de oma van Tharmapala, overlijden bij deze ramp. Ook het huis van de familie Venuka wordt vernietigd. De plek waar de familie woonde ligt in een hoog risicogebied voor tsunami’s. Daarom verhuist het gezin naar Kallady. ‘Mijn moeder had toen verschillende baantjes, zoals naaien en chilipoeder maken om voor het gezin te zorgen.’

Werk in de fabriek

‘Nadat ik in 2013 mijn school afsloot, hielp ik mijn moeder met naaien, maar we hadden weinig inkomen.’ In die periode hoort Tharmapala over de Job & Business Service van YGRO. Deze dienstverlener, onderdeel van het Werk en Opleiding-project van Woord en Daad en YGRO op Sri Lanka, ondersteunt jongeren in het vinden van een baan.

Tharmapala lijkt een geschikte kandidaat voor een kledingfabriek. Ze gaat op gesprek en krijgt een baan in de productie. ‘Ik verdien 18.000 Sri Lankaanse roepie (82 euro) per maand. Dat helpt enorm om voor ons gezin te zorgen.’

‘Ik wil mijn vaardigheden verder ontwikkelen en doorgroeien, zodat ik niet alleen zeker ben van mijn baan, maar ook voor mijn familie kan zorgen. Ik wil de last van mijn moeder, die zoveel jaren alleen voor het hele gezin heeft gezorgd, verlichten.’