Dit artikel is eerder gepubliceerd in de aprileditie van Daadkracht
Ze heeft 52 kinderen in de klas. ‘Het zijn allemaal schatjes.’ Leerkracht Irene Kola Née Ouedraogo heeft een hart voor de kinderen in haar klas. Voor de 45-jarige docente is lesgeven geen beroep, maar een roeping. Als ze vertelt over het onderwijs in Burkina Faso spat de passie er vanaf.
‘Ik geniet van het lesgeven en het nakijken van het huiswerk. Het is zo mooi als de leerlingen met belangstelling naar me luisteren en deelnemen aan de gesprekken in de klas.’ Vooral tijdens de geschiedenislessen, de favoriete lessen van Irene Ouedraogo, is de betrokkenheid van de kinderen groot. ‘Ze willen de geschiedenis van het land en de wereld begrijpen.’
Zelf ging ze als kind graag naar school. ‘Ik kreeg vaak een beurt om op het schoolbord te schrijven, omdat ik goed kon schrijven. Dan konden de andere leerlingen kijken hoe ik het deed.’
Opbouw van Burkina Faso
In 2004 kreeg Irene Ouedraogo haar lesbevoegdheid. Ze werkte eerst op een school in Kaya, in het oosten van het land. Sinds 2010 werkt ze op een privéschool in de hoofdstad. ‘Docent zijn, is voor mij een roeping. Ik ben leerkracht uit liefde voor de kinderen en vanuit de wens om mijn kennis te delen. Op die manier draag ik bij aan de opbouw van Burkina Faso.’
Levenslessen
De lesdagen volgen een strak schema. De schooldag begint om 7.20 uur. Tussen 12 uur en 14.30 uur hebben de kinderen lunchpauze. Dan beginnen de lessen weer tot 17 uur. De dagen zijn strak ingedeeld. Geschiedenis, aardrijkskunde, grammatica, rekenen: het lesprogramma ziet er herkenbaar uit.
Toch leren de kinderen de belangrijkste les niet uit een methode, vertelt juf Ouedraogo. ‘Een levensles voor elk van mijn studenten is dat zij mensen moeten zijn met een positieve invloed op intellectueel en sociaal niveau in Burkina Faso.’
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!