Afgelopen weken waren druk voor team Beleidsbeïnvloeding. We maakten online kennis met nieuwe Tweede Kamerleden; er werd een SGP-Masterclass gehouden op het Woord en Daad kantoor met Chris Stoffer; onze directeur-bestuurder had een gesprek met het CDA; en ook sprak Rina Molenaar in Nieuwspoort tijdens het event ‘Route 2030: Hoe kunnen we versnellen om de SDG’s te behalen?’
Corona gaat hevig tekeer in India. Iedereen kent er wel iemand die eraan is overleden. Zo ook Ebenezer Thomas, algemeen directeur van Woord en Daad India. „Ik heb veel vrienden en collega’s verloren.”
Gisteravond 19 mei om 20.30 uur vond het webinar plaats van Woord en Daad en Fair Factory Development Fund over investeren in Afrika en Azië.
Koffie is de passie van Jennifer Fajardo (32) en Néstor Farfán (38). Samen starten ze Vocatio, een onderneming die koffie verbouwt en verwerkt. Daarbij kregen ze ondersteuning van partnerorganisatie Conviventia. De zaken gingen goed en er werden plannen gemaakt om de koffie te exporteren. Toen brak de coronapandemie uit en kwamen alle plannen tot stilstand.
Een felrode zeecontainer langs de rand van een doorgaande weg in N’djamena, de hoofdstad van Tsjaad, trekt de aandacht. De deur in de zijkant van de container staat open. De wanden zijn netjes afgewerkt. Het meubilair bestaat uit een klein bureau en enkele plastic tuinstoelen. Dit is het kantoor van Yamtebaye Doukam. Hier runt hij zijn telecombedrijf.
De 39-jarige Basile Gnambode is sinds zes jaar docent in Benin. De afgelopen jaren zag hij de kwaliteit van het onderwijs met grote stappen verbeteren. Inmiddels is het aantal schoolgaande kinderen verdriedubbeld en zijn de ouders betrokkener dan ooit. Wat is het ‘geheim’?
Mooi nieuws! Woord en Daad kringloopwinkel Schalkwijk en Het Open Koffie Huis, onderdeel van Stichting Ontmoeting, verhuizen van het winkelcentrum Schalkwijk naar een nieuw pand aan de Frieslandlaan 1 in Haarlem. Na weken van klussen is de garage van Wester verbouwd tot een pand waar de kringloopwinkel en het Open Koffie Huis hun onderkomen zullen vinden. D.V. dinsdag 18 mei is de opening.
Albertine Assem (36 jaar) uit N’djamena zag een gat in de markt. De mensen uit de wijk waar ze woon moeten om gebak te bestellen voor een verjaardag, bruiloft of andere ceremonie naar een bakker in een andere wijk reizen. In 2017 opent ze Coup du Fourchette. Via het Job Booster-programma wordt ze ondersteunt met onder andere training om de boekhouding goed op te zetten. Ook wordt ze gecoacht door een andere ondernemer. In deze vlog vertelt ze over haar onderneming.
Na een hectische week met de nodige huis, tuin- en keukendrukte trek ik op vrijdagmorgen de voordeur achter me dicht en loop de straat uit. Op weg naar de Woord en Daadwinkel, waar ik samen met enkele collega-vrijwilligers de ochtend mag doorbrengen. In de wondere wereld die kringloopwinkel heet. Waar kleding en kasten, potten en prullen, speelgoed en schoenen de planken vullen en waar de meest bijzondere snuisterijen wachten op een nieuwe eigenaar. Met liefde ingebracht en gesorteerd voor ons mooie werkproject in Burkina Faso.
De 29-jarige Gary Tracy Biswas uit Bangladesh staat al vijf jaar voor de klas. ‘Als de schooldag is afgelopen en de meeste kinderen naar huis gaan, zit mijn werkdag er nog niet op. Van 15.00 uur tot 17.00 uur begeleid ik 24 kinderen met hun huiswerk. Ik geef dus heel veel verschillende vakken!’
Op D.V. 19 mei 2021 om 20.30 uur organiseren Woord en Daad en het Fair Factory Development Fund een online webinar over impactvol investeren in de voedingsmiddelenindustrie in landen waar de voedselzekerheid onder druk staat. Verschillende Nederlandse ondernemers en kerken investeerden met elkaar al 5 miljoen euro in het fonds.
Eind 2019 werd er onder de leerlingen van het Van Lodenstein College in Kesteren een verkoopactie gehouden van het boek De pelgrimsreis van Mary Bunyan.
“Elke morgen staan we met angst en beven op. Bang voor welk slechte nieuws ons deze dag weer bereikt. We horen elke keer weer over een familielid of vriend die overlijdt.” De Indiase Pradeepa is aangeslagen. Ze verloor een goede bekende aan corona: oud-collega Raja Suneetha. Raja werkte 31 jaar als docent voor één van de Word and Deed-scholen in India.
“De situatie hier is erg zorgwekkend en chaotisch”. Dat zijn de woorden van onze partner Ebenezer Thomas, directeur van Word and Deed India. Het gaat al weken niet goed in India. De besmetting lopen op en de ziekenhuizen puilen uit. Te zieke mensen lopen het risico niet verzorgd te worden. Langzaam maar zeker komt de noodhulp voor India op gang.
Mijn naam is Jaap van Vliet, 31 jaar, en ik woon midden op de Veluwe in het mooie Meerveld (bij Uddel). In het dagelijks leven studeer ik theologie. Inmiddels in de predikantsmaster van de PThU, met het verlangen in mijn hart om de Heere God te mogen dienen waar Hij mij plaatst. Verder houd ik heel erg van lezen – uiteraard – en mountainbiken, mooi om te doen in de kroondomeinen om ons heen.
De COVID-19 pandemie en de lockdowns als gevolg daarvan hebben de wereldwijde arbeidsmarkt op een ongekende schaal ontwricht. De ILO (International Labour Organization) schat het aantal verloren gegane werkuren op het equivalent van 255 miljoen Fte’s. Ongeveer de helft daarvan, 114 miljoen, heeft zich vertaald in mensen die hun baan hebben verloren in 2020. De andere helft betreft mensen die hun werkinkomen drastisch hebben zien dalen vanwege een reductie in het aantal uren dat ze werken.
In een klein kweekbed van hooguit een vierkante meter steken tientallen kleine groene blaadjes uit de droge grond. Het is nauwelijks voor te stellen dat er hier, in de droge grond van Tsjaad, groenten geteeld worden. Een leek ziet allerlei bedreigingen: de hitte van de zon, de droge, warme wind en vee en wilde dieren die de oogst opeten. Boer Clothere kijkt door die dreigingen heen, hij ziet kansen.
Het Omtzigtdebat op 1 april had weinig grappigs in zich. De spanning was te snijden en Nederland leek op een historisch moment af te stevenen: de val van Rutte. Het draagvlak voor de minister-president brokkelde in de loop van de dag steeds verder af. Het debat sleepte voort en ontnam me een fors deel van m’n nachtrust. Tot het historische moment van stemmen. Rutte bleef aan, maar er was sprake van een vertrouwensbreuk.
De familie Doussi woont in het noorden van Benin. Moeder Mariam maakte zich zorgen om haar dochter Veronique. Ze was bang dat ze jong zou moeten trouwen, maar dankzij het Familles Fortes project konden ze naar school en een vaktraining volgen. Dat biedt perspectief. Met het project Familles Fortes ondersteunen Woord en Daad en partnerorganisatie Dedras families in Sinendé in Noord-Benin. We ondersteunen de ouders, zoals vader Raymond Doussi, om zijn inkomen te vergroten zodat hij voor zijn gezin kan zorgen. We ondersteunen jongeren, zoals dochter Veronique, zodat ze een vaktraining kunnen volgen. En we investeren in het basisonderwijs.
Zomaar een Skype meeting in januari: ‘Sorry Martijn, ik ben te laat voor ons gesprek. Ik kom net terug van de projectlocatie met mijn brommer. Ik moest wachten op de pont om een grote rivier over te steken. Eenmaal overgestoken ben ik zo hard mogelijk doorgereden, omdat ik wist dat jij zat te wachten.’ Jonathans ogen sprankelen als altijd. Tenminste, als de videoverbinding het toelaat. In gedachten zie ik hem racen over de stoffige wegen van Sierra Leone en slalommen langs alle gaten.
Woord en Daad en ZOA weten elkaar steeds beter te vinden. Waar ZOA zich richt op noodhulp en wederopbouw, houdt Woord en Daad zich vooral bezig met projecten voor de langere termijn. Beide organisaties werken dus echt aanvullend op elkaar. De samenwerking krijgt al vorm in twee concrete projecten, en er is de toekomst vaker samenwerking mogelijk.
Hij is van alle markten thuis. Edonga Alex (38) uit Uganda repareert af en toe motorfietsen, fokt dieren, verkoopt gewassen en is imker. Tot zijn eigen verrassing levert die laatste activiteit hem steeds meer inkomen op.
Een vrolijk lentezonnetje verwarmt de straatstenen. Het parkeerterrein bij Edisonweg 20d stroomt langzaam vol. Twee Woord en Daad vlaggen en een rij oranje vlaggetjes flankeren de gevel van de kringloopwinkel, waarop het oranje met blauwe Woord en Daad logo prijkt. Er heerst een verwachtingsvolle sfeer op deze zonnige woensdag, 28 april 2021. Eindelijk is het moment van de opening aangebroken!
De jarenlange burgeroorlog die Sri Lanka teisterde, heeft het leven van Jatheshkumar getekend. Tweemaal moest hij in zijn leven vluchten en zijn zoontje werd neergeschoten tijdens een vuurgevecht. Toch pakte de inmiddels 38-jarige melkveehouder telkens zijn leven weer op.
Toen Jatheshkumar vier was, overleed zijn vader en stond zijn moeder alleen voor de opvoeding. In 1997 vluchtte het gezin voor de burgeroorlog naar Mallaitvu. Vijf jaar later keerden ze terug naar hun dorp. Van hun veestapel van 15 koeien is niets meer over, maar het lukt hen om een paar kalveren in bezit te krijgen. Daarmee starten ze een nieuw bedrijf.
Intussen trouwt Jatheshkumar en krijgt twee kinderen. In 2009 laait het geweld weer op en moet het gezin weer vluchten. ‘Mijn zoon kwam om tijdens een vuurgevecht.’ Na het einde van de burgeroorlog keert het gezin terug. ‘Ons huis en al onze bezittingen waren vernield.’
In 2011 bouwt de melkveehouder met steun van de overheid een overkapping en schaft hij een koe aan. Deze keer een kruisingsras. Via de overheid wordt hij in contact gebracht met een organisatie die hem traint in het houden van dit ras. In de drie jaar daarna bouwt hij zijn bedrijf uit.
Als hij de resultaten ziet die melkveehouders boeken na training door Ygro raakt hij geïnspireerd om zijn bedrijf ook te verbeteren. ‘Ik heb vier kruisingsras koeien en drie kalveren. Ik melk de koeien ’s morgens en heb dan ongeveer tien tot dertien liter melk per dag. Een aantal koeien zijn hoogzwanger, dus in de komende maanden zal mijn inkomen stijgen.’ Ook verbouwd hij CO3 gras en Gliricidia als voer voor de koeien. ‘De steun van Ygro heeft me echt geholpen om te groeien en een voorbeeld te worden voor andere melkveehouders.’
Het uniform, glimmend gepoetste zwarte schoenen, een donkere broek, grijs overhemd en een pet, zit Sanjayakanth als gegoten. De twintig jarige jongen neemt zijn werk serieus. ‘Ik ben Ygro dankbaar voor hun steun om deze broodnodige baan te krijgen.’
‘Ik heb zonnepanelen en omvormers, complete installaties, geïnstalleerd op het Gnimanou gezondheidscentrum in Barani, op het schoolgebouw van het voortgezet onderwijs in Djibasso en op huizen in de stad die niet aangesloten zijn op het elektriciteitsnetwerk,’ vertelt Amidou Zorome.
“Ik voelde me nerveus en verward. Het was nacht en het water steeg snel op. Tot het water het dak van ons huis bereikte. Onze kinderen huilden en mijn man was in paniek. We zochten naar een hoger gelegen plek en vonden een huis met drie verdiepingen. Daar konden we terecht, samen met wat andere families.” Jeamely Estopace maakte de gevolgen van tyfoon Vamco van heel dichtbij mee. Ze vertelt over de gevolgen van de ramp en de hulp die zij en haar gezin kregen.
De bejaarde Sita Gnine Ouattara uit Burkina Faso heeft haar leven lang hard gewerkt om haar gezin te onderhouden. In de traditioneel ingerichte samenleving viel dat niet mee. Het lukte haar om als eerste vrouw in het dorp een stuk land in eigendom te krijgen. Dankzij de cashews die ze daar verbouwt, steeg haar inkomen. En met haar vastberadenheid stimuleert ze andere vrouwen om economische kansen te pakken.
De landbouwgrond rond de dorpen is in bezit van mannen. De vrouwen werken op het veld en zorgen voor het huishouden. Dat is de traditionele verdeling in Burkina Faso. Sita produceerde bissap, sap gemaakt van hibiscus, die ze verkocht op de markt. Ze moest ver lopen naar de markt en ze verdiende onvoldoende om haar gezin te onderhouden. Andere vrouwen in het dorp hadden dezelfde moeite om genoeg geld te verdienen.
Tijdens één van haar tochten om brandhout te verzamelen stuitte Sita op een rotsachtig stuk grond. Daar kreeg ze een idee: als ze deze grond zou ontginnen en cashewbomen zou planten, dan kon ze geld verdienen. Vier jaar later oogstte ze de eerste cashews.
Voor de mannen in het dorp was dit een omwenteling. De vasthoudendheid van de vrouw en het succes, ondanks haar beperkte financiële middelen, waren nieuw. De leider van het dorp steunde Sita en nam maatregelen om te voorkomen dat mannen haar uit haar boomgaard zouden verjagen. Ook kreeg Sita een eigendomsakte van het land.
In de jaren die volgden investeerde de cashewboerin in uitbreiding van haar areaal. Via het project Cracking the Nut werkt Woord en Daad samen met lokale partners aan een duurzame en eerlijke keten voor cashewboeren. Sifra is één van de boeren die via het project trainingen kon volgen en via de coöperatie haar oogst aan de verwerkingsfabriek Anatrans kon verkopen. Door de cashews te verkopen aan Anatrans krijgt ze een goede prijs en stijgt haar inkomen. Met het hogere inkomen kan ze een droom verwezenlijken: een huis voor haar jongste zoon. Ze bouwt voor hem een stenen huis en koopt een naaimachine. Daarmee krijgt hij ook een kans om een toekomst op te bouwen.
Ook haar eigen leven verbetert. Ze kookt niet langer op hout, maar op gas. De gezondheid van Sita ging vooruit en de bejaarde vrouw werkt niet meer zelf op het land. Dankzij de inkomsten uit de cashews kan ze jongeren inhuren voor het zware werk op het veld.
Binnen de gemeenschap droeg ze bij aan verandering voor vrouwen. Ze stimuleert andere vrouwen om aan de slag te gaan. Zo’n twintig vrouwen hebben inmiddels een eigen cashewboomgaard. Sita is een voorbeeld voor de andere vrouwen in het dorp.
Er zijn van die werkdagen die eruit springen. Vandaag was er zo één. Vanochtend keek ik vanaf mijn thuiswerkplek digitaal een tiental Afrikaanse huiskamers in. Zonnestralen en wapperende gordijnen kleurden mijn beeldscherm. Ik waande me even in Oeganda toen ik Eva en Brian hoorde vertellen over jeugdwerkloosheid en het ontbreken van relevante opleidingen en trainers. En ik was onder de indruk van wat deelnemers uit Ethiopië, Kenia en Zuid-Soedan vertelden over de situatie in hun land.
De afgelopen 4 weken heeft groep 8 van de Jan de Bakkerschool in Woerden erg hard gewerkt om geld op te halen voor Woord en Daad. Hun stagemeester had vanuit zijn opleiding de vraag gekregen om een sponsoractie te organiseren met zijn stageklas. Nou, dat kwam wel goed met deze groep!
Er werden groepjes van vier kinderen gemaakt. Elk groepje heeft €5,- euro gekregen om daarmee winst te gaan maken. Een soort mini-onderneming dus. De kinderen zijn vervolgens hard aan het werk gegaan om zo veel mogelijk geld te verdienen. Er zijn volop snoeprollen, stroopwafelkruimels, sleutelhangers, paaseitjes en lootjes verkocht, gesponsorde fietstochten gehouden en sponsoraanvragen gedaan.
Donderdag 15 april heeft scholenvoorlichter Ineke Brand van Woord en Daad het geld persoonlijk opgehaald: €1235,74 euro! Dit geld voor besteed aan goed, christelijk onderwijs wereldwijd. Namens de meester en Woord en Daad: hartelijk dank voor jullie inzet, groep 8! En ook een dankwoord aan alle kopers, sponsors en giftgevers natuurlijk.
Goed onderwijs is in Nederland bijna vanzelfsprekend, maar wereldwijd laat de kwaliteit van het onderwijs helaas nogal eens te wensen over. Woord en Daad en Driestar Educatief zetten zich daarom in voor goed, christelijk onderwijs wereldwijd. Doen jullie mee?
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer
