17.448: dat is het indrukwekkende aantal jongeren dat sinds de start van het Werk en Opleiding project in Burkina Faso aan de slag ging als ondernemer of werknemer. Het zijn jongeren als Cherita, Barry, Amadé, Mussa en Sanou. Jongeren met een eigen verhaal en context, maar met één gemeenschappelijke deler: de ambitie om aan hun toekomst te werken.
Met ingang van 2021 is het een specifiek beleidsthema binnen Woord en Daad: weerbaarheid tegen de gevolgen van klimaatverandering. Antonie Treuren houdt zich in zijn functie bezig met dit onderwerp. In dit interview vertelt hij waarom het in ons werk zo belangrijk is ons met de zorg voor Gods schepping bezig te houden: ‘Klimaatverandering heeft direct gevolgen voor het levensonderhoud van de allerarmsten’.
Leerlingen van groep 6 van SBO De Wijngaard hebben tijdens de dankdagweek met de dankdagkalender nagedacht over en geld opgehaald voor de kinderen in Colombia. Alles bij elkaar werd het mooie bedrag van €170,78 gespaard. Heel hartelijk dank, jongens en meiden. Daar zijn de kinderen in Colombia heel blij mee!
Op het platteland van Oeganda is schoon drinkwater schaars. Veel van de handpompen die aangelegd zijn raken buiten werking door een gebrek aan onderhoud. Want als een watervoorziening eens is aangelegd, wie heeft daar dan de verantwoordelijkheid over en wie betaald voor reparaties? Op heel veel plekken lukt het dorpsbewoners niet het beheer te regelen en worden watervoorzieningen niet of slecht beheerd.
Mensen Maken Nederland. Je vrijwillig inzetten voor een ander zorgt voor verbinding in onze samenleving. In gesprek met… Silly den Breejen.
Het voorjaar is in aantocht! De lente is altijd al mijn favoriete seizoen, maar zeker na deze winter vol uitdagingen kijk ik nu extra uit naar die heerlijke voorjaarsdagen die hopelijk gauw komen. Ik herinner me de lente ook als het moment van de grote schoonmaak thuis.
De hete, droge zomers van de afgelopen jaren liggen bij de gemiddelde Nederlander nog vers in het geheugen. Door klimaatverandering zijn er in Nederland meer hittegolven. Toch eten we er geen boterham minder om. Christenen elders op de wereld ervaren klimaatverandering wel aan den lijve. Tijdens deze online thema-avond met het Reformatorisch Dagblad zoomen we in op de gevolgen van klimaatverandering wereldwijd en wat dat ons te zeggen heeft.
Arouna Chabi Mama zou zichzelf geen rijstboer noemen. ‘Ik verbouwde rijst, omdat ik het als een erfenis van mijn ouders zie. Het had geen echte economische waarde, ondanks dat we een deel van de oogst verkochten,’ vertelt de 67-jarige boer. Arouna praat in de verleden tijd, want sinds 2020 ziet hij economische kansen voor rijst.
Aan de rand van het rijstveld even buiten Sori, in de gemeente Gogounou in Noord-Benin gaan we met Arouna in gesprek. De rijst staat in keurige rijen op het land. Wat is er verandert? Waarom is rijst meer dan een erfenis? ‘in 2019 volgde ik samen met enkele andere boeren uit het dorp een training van DEDRAS, maar ik heb die kennis toen niet gebruikt.’
Woord en Daad werkt samen met lokale partnerorganisaties DEDRAS en ETD aan het versterken van de rijstsector in Benin. De mensen in Benin eten vrijwel dagelijks rijst. Toch is het voor lokale boeren lastig om een goed inkomen te verdienen met rijstteelt. Arouna is niet de enige boer die rijst verbouwt voor eigen consumptie, maar er weinig inkomsten uit heeft.
Dat komt doordat importrijst goedkoper is en een betere kwaliteit heeft. De Beninse rijstboeren lukt het niet om daar tegen te concurreren. Met het project Fair Rice Benin ondersteunen we de boeren om die concurrentie wel aan te kunnen. Met training over bijvoorbeeld andere zaaimethoden kunnen de boeren een grotere oogst binnenhalen met minder kosten. Ook leren de boeren welk rijstzaad een goede kwaliteit oplevert.
We werken samen met coöperaties die de rijst tegen een eerlijke prijs van de boeren kopen. Onder consumenten in Benin heeft de Beninse rijst een slechter imago dan de importrijst. Daarom werken we aan een merknaam voor de rijst van goede kwaliteit en van Beninse bodem. Zo versterken we de rijstsector in Benin en kunnen boeren als Arouna de concurrentie met de importrijst aan.
Arouna volgde een training waar hij leerde hoe hij zijn oogst kan optimaliseren. Toch besloot hij die kennis in 2019 niet in te zetten. Het toepassen van de kennis vraagt een extra inspanning van de boeren. Bijvoorbeeld het zaaien in rijen in plaats van het rijstzaad vrij op de akker te strooien is arbeidsintensiever.
‘Het viel me op dat de boeren die de training wel gebruikten een goede opbrengst hadden. Daarom heb ik besloten om in 2020 hun voorbeeld te volgen en de kennis te gebruiken.’ Aan het begin van het seizoen volgt Arouna een opfriscursus, waarna hij aan de slag gaat. Hij gebruikt ander zaad, zaait de rijst in rijen, wied regelmatig onkruid en bemest de planten.
De extra inspanning betaalt zich uit. Arouna oogst zo’n 3,7 ton rijst van zijn akker. Een jaar eerder oogstte hij 1,2 ton van dezelfde hectare grond. Een deel van de oogst levert hij aan de coöperatie, waarmee hij 311.400 XOF (474 euro) verdient. ‘De rest van de oogst bewaar ik voor eigen consumptie en, als de prijzen gestegen zijn, om te verkopen aan vrouwen in het dorp die rijst verwerken. Als het lukt wil ik volgend jaar op meer hectare rijst verbouwen, zodat ik meer rijst oogst en meer geld verdien.’
Abdoulaye Yarou (42 jaar) staat voor een grote stapel met balen rijst. De rijst ligt opgeslagen in zijn pakhuis en is een deel van de oogst van 2020. Een ander deel van de oogst is al verkocht. De oogst was goed. Zo goed dat Abdoulaye de hoogste opbrengst per hectare van alle rijstboeren in het dorp haalde. Hij vertelt wat hij in 2020 anders deed dan in 2019.
‘Ik heb de gecertificeerd rijstzaad gebruikt, de bodem goed voorbewerkt, in lijnen gezaaid, de planten bemest en de planning goed opgevolgd,’ somt hij zijn aanpak op. Het zijn thema’s die in de trainingen van partnerorganisatie DEDRAS besproken worden en invloed hebben op de opbrengst. De kwaliteit van het zaad bepaalt al voor een deel hoe groot de oogst kan zijn. Ook door de rijst in rijen te zaaien in plaats van vrij op het land te strooien, stijgt de oogst.
De rijstboer woont in Batran in de gemeente Banikoara in het noorden van Benin. Het is één van de dorpen waar Woord en Daad samen met lokale partners DEDRAS en ETD rijstboeren traint. Rijst is een belangrijke voedingsbron voor de mensen in Benin. Bijna dagelijks staat rijst op het menu. Toch is de binnenlandse rijstteelt beperkt ten opzichte van de vraag en de kwaliteit van de Beninse rijst kan niet op tegen de goedkope importrijst. Met het project FairRice ondersteunen we de rijstboeren in Benin om hun oogst te optimaliseren en de kwaliteit van de rijst te verbeteren.
Daarvoor werken we samen met coöperaties die de rijst van de boeren kopen tegen een eerlijke prijs. Onder consumenten in Benin heeft de Beninse rijst een slechter imago dan de importrijst. Daarom werken we aan een merknaam voor de rijst van goede kwaliteit en van Beninse bodem. Zo versterken we de rijstsector in het land en krijgen boeren als Abdoulaye een beter inkomen.
In 2020 verbouwde Abdoulaye rijst op 4,75 hectare rijst. Tijdens het oogstseizoen haalde hij 20,22 ton rijst binnen. Daarmee oogstte hij bijna 1.000 kilo rijst meer per hectare dan in 2019. Een mooi resultaat en de rijst heeft een goede kwaliteit. Dat betaalt zich uit. Abdoulaye verkocht 18 ton rijst aan de coöperatie waar hij lid van is. Daarmee verdiende hij 2,5 miljoen XOF (3.886 euro).
De rijst die hij nog overheeft gebruikt hij voor eigen consumptie en hij is van plan nog een deel te verkopen aan handelaren. De andere boeren in het dorp zijn enthousiast over de rijstoogst van Abdoulaye. Hij wordt gezien als een voorbeeld binnen de gemeenschap.
Met zijn inkomen kan de rijstboer zijn gezin onderhouden en het schoolgeld voor zijn kinderen betalen. Ook is er genoeg om de kosten van de katoenteelt, een ander product dat hij verbouwt, te dekken. Met deze resultaten verdient hij meer met het verbouwen van rijst dan met katoen. ‘Ik ben dankbaar voor de technische ondersteuning die ik heb gehad. Dankzij die ondersteuning kon ik dit succes halen.’
Ook in Soest zijn vrijwilligers druk bezig met het opzetten van een Woord en Daad kringloopwinkel. Maandag 1 maart werd de sleutel van de tijdelijke locatie aan de Van Weedestraat overhandigd aan Gert Hamming, de voorzitter van Woord en Daad Soest. Op deze locatie komt een heuse pop-up store. De vrijwilligers kunnen nu aan de slag om de kringloopwinkel verkoopklaar te maken. Veel succes!
Stichting Woord en Daad Winkels betekent: een nieuwe kans voor spullen door ze te hergebruiken, een plek voor iedereen die zich verbonden wil voelen met de naaste ver weg en een lokale ontmoetingsplek voor jong en oud. Woord en Daad winkels, voel je verbonden!
Imourou Dramane staat aan de rand van zijn akker. De rijst achter hem reikt bijna tot zijn middel. De boer uit Lemannou in Sinendé, Noord-Benin, kreeg nooit de kans om naar school te gaan, maar met zijn kennis over de rijstteelt is hij wel een voorbeeld voor andere boeren in de regio.
Het minimumloon in Nederland staat in 2021 op 842 euro per maand voor een 18 jarige en op ruim 1.600 euro per maand als je 21 jaar of ouder bent . In Tsjaad is dat 91 euro per maand en in Colombia 157 euro in de maand . In sommige landen, zoals India, is op nationaal niveau helemaal geen richtlijn voor minimumloon vastgelegd. Het doel van een minimumloon is om de werknemers te beschermen tegen te lage lonen, maar de hoogte van het minimumloon is vooral een politieke keuze. Bij het ontbreken van wetgeving op dit vlak, wordt de
Meer dan de helft van de jongeren in de regio’s Sahel, Est en Centre Nord in Burkina Faso zit werkloos thuis. De meesten hebben geen opleiding gevolgd. Toch ziet ook meer dan 60% van die jongeren dat er economische kansen zijn. Het zijn drie bevindingen die de noodzaak van het project Job Booster Oost-Burkina Faso duidelijk maken. Een project waarmee we jongeren ondersteunen en trainen om economische kansen te pakken, zodat meer jongeren waardig werk hebben. Op 16 februari werden de resultaten van een onderzoek onder jongeren in de drie regio’s gepresenteerd.
Op 10 december 2020 lanceerden we MijnWoordenDaad, hét online platform voor sponsors om verbonden te blijven met hun sponsorkind. Sindsdien hebben al 6.000 sponsors zich aangemeld! We geven u graag 5 tips om nóg meer uit MijnWD te halen.
‘Bijenhouden is ondernemen’, het is de slogan van Akullo Immaculate. De Oegandese onderneemster en imker geeft trainingen aan andere bijenhouders. De 50-jarige Betty Aceng is één van de imkers die een training volgde. ‘Kom, bezoek het project en je kunt zien wat voor verandering ons dorp heeft meegemaakt,’ vertelt ze enthousiast. Betty neemt ons mee en vertelt hoe de bijen haar leven veranderde.
‘Ik ben blij met de trainingen. Het heeft mijn kennis over bijenhouden vergroot en het inspireert me om mijn bedrijf uit te breiden,’ vertelt ze. ‘De markt en onze trainer Akullo Immaculate inspireert ons als vrouw en onderneemster.’
In het noorden van Oeganda werkt Woord en Daad samen met een grote groep lokale partnerorganisaties om de honingketen te versterken. Bijenhouden biedt veel kansen op een goed inkomen. De prijs voor honing van goede kwaliteit is hoog en het starten van een bijenhouderij vraagt een relatief kleine investering. Ook is er weinig grond nodig om de kasten op te plaatsen. Daardoor is bijenhouden ook een bereikbaar beroep voor vrouwen en jongeren op het Oegandese platteland. Zij hebben vaak weinig financiële middelen en bezitten weinig grond.
Naast training van imkers zodat de kwaliteit van de honing goed is, werken we samen met coöperaties die de honing tegen eerlijke prijzen opkoopt. Via deze coöperaties wordt de honing doorverkocht aan bijvoorbeeld een honingfabriek. Tot slot worden er fruitbomen geplant. De bloesem aan de bomen vormt een voedingsbron voor de bijen. Het fruit aan de bomen is een inkomstenbron voor boeren en de bomen dragen bij aan verbetering van het ecosysteem en leefklimaat in de regio.
Betty woont samen met haar gezin in het dorp Apeti ‘B’ Village in het Dokolo district. Ze is getrouwd en heeft de zorg voor zes eigen kinderen (twee meisjes, vier jongens) en vier mensen die van haar afhankelijk zijn. ‘Ik had weinig kennis van bijenhouden. Het schoolgeld voor de kinderen betalen was een grote uitdaging. We hoopten dat de overheid ons zou steunen, maar die projecten werden nooit gestart.’
Haar leven veranderde toen Betty een training van Akullo volgde. Ze leerde professioneel bijenhouden en honing van kwaliteit oogsten. ‘Als het weer stabiel blijft, verwacht ik dat ik meer honing zal oogsten en van een betere kwaliteit. Te veel regen is niet goed voor de kwaliteit, maar bij te weinig regen is er weinig bloesem voor de bijen.’
Een goede kwaliteit is noodzakelijk, want haar belangrijkste afnemer is Archways Agro Farm. Deze partnerorganisatie koopt alleen honing van goede kwaliteit voor de top van de markt. ‘Ze vragen een hoge kwaliteit en soms is het lastig om een uniform product te leveren.’ De hogere kwaliteit betaalt zich direct uit in een hogere prijs. Daar profiteert Betty met haar gezin direct van. ‘Dankzij het project is onze situatie sterk verbetert. Voorheen liep ik vaak achter met betalen van het schoolgeld, maar dankzij het bijenhouden en de stabiele verkoop aan Archways kan ik de rekening nu direct voldoen.’
De winst wordt dan ook gedeeltelijk gereserveerd om haar bedrijf van 50 bijenkasten uit te breiden. Een ander deel wordt ingezet om het schoolgeld te betalen, want ‘onderwijs voor mijn kinderen is een goede investering.’
Lastig vind ik het om het thema dat ik wil aansnijden zo goed en eerlijk mogelijk op papier te zetten. Tussen de bedrijven door peins ik er al een paar weken over. Mijn vraag is vooral: hoe zorg ik ervoor dat de lezers tot het einde van de column aangehaakt blijven?
Donald Ekong staat even buiten het dorp Apeti ‘B’ Village in het noorden van Oeganda tussen zijn bijenkasten. Onherkenbaar door de beschermende imkerkleding zet hij een schaaltje met water op de bijenkast. Het is het droge seizoen, dus zorgt hij extra goed voor zijn bijen.
‘In het droge seizoen dreigen veel bijen te sterven doordat ze water proberen te bereiken,’ weet de 52-jarige imker. In de droge maanden is er weinig regen en is er weinig bloesem voor de bijen om nectar te verzamelen. De bijen moeten dan ver vliegen om water te vinden. Donald inspecteert elke dag de bijenkasten, maar in het droge seizoen is het extra belangrijk dat de bijen voldoende voedsel en water hebben.
‘Honing is mijn belangrijkste inkomstenbron, maar ik verbouw ook mais en soja en ik heb wat vee.’ In totaal heeft Donald 150 bijenkasten. Naast zijn werkzaamheden als imker en boer geeft Donald ook les op de plaatselijke school, als de school open is. Door de coronapandemie zijn de scholen in Oeganda tijdelijk gesloten. Dat had zijn weerslag op het onderwijs van de acht kinderen, drie meisjes en vijf jongens, van Donald. Ook financieel merkt hij de gevolgen van de coronapandemie. ‘Ik heb minder inkomen door de pandemie. De prijs voor honing is laag, omdat er maar weinig handelaren langskomen.’
Donald is één van de duizenden imkers in Oeganda die ondersteunt worden door partners van Woord en Daad. Onder de noemer Busy Bees werken we samen met partnerorganisaties aan het opbouwen van de honingketen in het land. Honing biedt imkers een goed inkomen, mits de kwaliteit van de honing goed is. Via trainingen leren de imkers om professioneel bijen te houden. Tegelijk biedt honing kansen voor bijvoorbeeld vrouwen en jongeren die geen land bezitten.
Daarnaast ondersteunen we coöperaties van imkers die de honing gezamenlijk op de markt brengen. Daarmee krijgen de boeren een hogere prijs voor de honing. Tot slot worden er fruitbomen geplant. De bloesem aan de bomen vormt een voedingsbron voor de bijen. Het fruit aan de bomen is een inkomstenbron voor boeren en de bomen dragen bij aan verbetering van het ecosysteem en leefklimaat in de regio.
Imker Donald verkoopt zijn honing aan Archways Agro, één van de partners van Woord en Daad. Voor de verkoop is het transport naar Archways een uitdaging. Als imker ziet hij nog twee andere uitdagingen. ‘Ziektes onder de bijen zijn nog altijd een groot probleem. En er is een tekort aan materiaal om de honing te oogsten.’
‘Dankzij de inkomsten uit honing is onze levensstandaard verbetert en in de trainingen heb ik meer vaardigheden geleerd om bijen te houden.’ De honing biedt Donald een goed inkomen. In de toekomst hoopt hij meer bijenkasten te kunnen kopen en bomen te planten. Hij is vooral geïnteresseerd in cashewbomen, koffieplanten en caliandrabomen.
In maart start Donald met de oogst van de honing. ‘Ik verwacht een goede oogst, want de honingraten bouwen goed op.’ Van de winst legt Donald iets apart om te sparen voor investeringen, bijvoorbeeld om meer vee te kopen. En een deel gebruikt hij om het schoolgeld voor zijn kinderen te betalen.
Herinnert u zich nog de oproep om een Gift of Love te geven aan uw sponsorkind? Elk jaar in december ontvangen de kinderen iets leuks (bijv. een bal of kleurboek), iets praktisch (schoenen of kleding) of eten (rijst, biscuits). Wereldwijd was het uitreiken van de cadeaus een groot feest!
Ethiopië, november 2019. Ik ben op reis om de school van onze partner Hope in Roggie te bezoeken. Roggie ligt vlakbij het meer Shalla, ruim 200 km ten zuiden van de hoofdstad Addis Abeba. In dit rurale gebied, waar veel mensen nog in ronde hutten of eenvoudige huizen wonen, bestaat de bevolking voornamelijk uit moslims. Er zijn weinig voorzieningen: voor drinkwater moet je naar de dichtstbijzijnde stad. Het water van het meer is zout en niet geschikt om te drinken.
De luchtkwaliteit in Delhi verbeterde, de vervuiling van de Ganges nam af, de pieken van de Himalaya waren weer zichtbaar: de lockdown in India had een positieve impact op het leefklimaat. Aan de andere kant kennen we ook de beelden van miljoenen Indiërs die vanuit de steden terugreisden naar de dorpen op het platteland en de verhalen van arbeiders die geen inkomen meer hebben. 2020 was ook voor het Job Booster-project in India een bijzonder jaar, vertelt Charles Emanuel CEO van de Job Booster onderneming.
De arbeidsmarkt in Tsjaad biedt weinig perspectief voor jongeren. Zelfs met een universitaire opleiding is het lastig om een baan te vinden. Het Job Booster-programma ondersteunt deze jongeren om een onderneming te starten. Als zelfstandig ondernemer zijn er meer kansen voor de jongeren.
Kinderen en jongeren in de armste gebieden ter wereld die niet gezien worden, meenemen in beroepsonderwijs. Dat is de ambitie van Woord en Daad en SeeYou. Daarom tekenden Rina Molenaar, directeur-bestuurder van Woord en Daad, en Dicky Nieuwenhuis, directeur van SeeYou, een samenwerkingsovereenkomst. In de komende jaren zullen beide organisaties elkaar versterken, met als doel dat meer kinderen en jongeren die eerder werden buitengesloten of over het hoofd werden gezien nu ook goed onderwijs en vaktraining ontvangen.
Het Nederlands Dagblad publiceerde afgelopen zaterdag een artikel over de groei aan inkomsten bij diverse goededoelenorganisaties. Wij mochten in het artikel vertellen over de groei van ons sponsorprogramma. Maar liefst 447 extra kinderen konden in 2020 naar school, een prachtig resultaat dankzij zoveel betrokken mensen in Nederland! We gingen op zoek naar een van onze nieuwe sponsors die in de krant iets wilden vertellen over hun steun aan ons sponsorprogramma. Jacco en Naomi Hak vertelden hun verhaal, omdat zij hopen dat het ook andere mensen overtuigt om een kind te gaan sponsoren.
Mensen Maken Nederland. Je vrijwillig inzetten voor een ander zorgt voor verbinding in onze samenleving. In gesprek met… Silly den Breejen.
Als team Beleidsbeïnvloeding volgen wij (de aanloop naar) de verkiezingen uiteraard op de voet. Bij alle partijen is de afgelopen tijd hard gewerkt aan het schrijven van het verkiezingsprogramma. En daar heeft de verkiezingsprogrammacommissie een hele kluif aan. Zo telt het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie 144 pagina’s. En overtreft de SGP met wel 168 pagina’s. Het CDA houdt het bescheiden met ‘slechts’ 114 bladzijden.
Cherita en Barry gingen aan de slag als buschauffeur. Jessica specialiseert zich in zonne-energie. Issaka opende een meubelmakerij. Het zijn vier voorbeelden van jongeren in Burkina Faso die na een training via Job Booster aan het werk gingen en een waardig inkomen hebben. We ondersteunden de afgelopen jaren duizenden jongeren om na hun training een inkomen te verdienen als werknemer of zelfstandig ondernemer. Tegelijk werken we samen met lokale organisaties aan verbetering van de arbeidsmarkt en de wet- en regelgeving door dat typisch Nederlandse poldermodel toe te passen: werkgevers, werknemers, overheden en andere betrokken organisaties gaan met elkaar om
Wat zijn wij verrast door al jullie inzendingen. De toekans bleven binnen vliegen en de apen duikelden zo onze mailbox in. En wat een schrijftalent, ook bij jongens! Er waren zelfs leerkrachten die er een extra taalopdracht van hebben gemaakt, superleuk! We zijn erg druk geweest met al jullie creativiteit. Wie had er het mooist gekleurd of geknutseld? Bij wie kon je zien dat het echt zelf gedaan was en hoe spannend of grappig liep het verhaal af?
Comitélid Marja Lokker organiseert al sinds 2017 jaarlijks minimaal een high tea, waarvan de opbrengst bestemd is voor Woord en Daad. Vanwege de lockdown lag dit in 2020 stil. Maar de enthousiaste comitéleden bedachten iets nieuws: een thuisbezorg-high tea. De opbrengst? € 272,00!
Ondanks haar diploma en rijbewijs kon de 24-jarige, alleenstaande moeder Cherita Nikiema uit Burkina Faso geen stabiel werk vinden. Ze had steeds wisselende baantjes, die net genoeg opleverden om eten te kopen. En Cherita is niet de enige die nauwelijks de eindjes aan elkaar kan knopen, ondanks dat ze goede papieren heeft. Vanuit het Werk en Opleiding project ondersteunen we deze jongeren om waardig werk te vinden.
Voor jongeren met een rijbewijs zijn er goede banen te vinden in het land. Toch zijn er veel jongeren die vrijwilligerswerk doen, laagbetaalde baantjes hebben of werkloos thuis zitten. Eén van de sectoren waar kansen liggen, is in het openbaar vervoer. De nationale busmaatschappij SOTRACA-SA zoekt regelmatig nieuwe chauffeurs.
Vorig jaar leidden we via onze Job Booster-aanpak al 150 chauffeurs op. De jongeren volgen rijles om een bus rijbewijs te halen en ze krijgen aanvullende training. Daarna gaan ze aan de slag op de bussen van SOTRACO.
Cherita volgde de training en werd één van de allereerste buschauffeuses van het bedrijf. Voorheen telde het bedrijf twee buschauffeuses. Na de training van de 150 jongeren zijn er nu zeven vrouwen die op de bus rijden. Job Booster en SOTRACO trekken samen op om meer vrouwen te interesseren voor het werk. Daarbij zoeken we ook samenwerking met de nationale regering en andere organisaties.
Een reportage over Maman Africa, een vrachtwagenchauffeuse, inspireerde Cherita. Na de training kon ze aan de slag als buschauffeur. Een baan die haar meer oplevert dan een goed salaris. Vanuit haar familie krijgt ze meer waardering. ‘Mijn grootste vreugde is dat ik nu mijn moeder kan steunen en voor mijn dochter kan zorgen. Dat kon ik eerder niet.’ Maar Cherita inspireert ook andere vrouwen om buschauffeur te worden. Ze vertelt regelmatig aan jonge vrouwen hoe ze aan haar baan gekomen is.
Menig luisteraar kent Sander Verduijn al van de Online Werelddag. Hij komt uit Nederland maar woont al jaren in Peru. En ja: waar heeft Sander eigenlijk niet gewoond? Luister naar zijn interessante verhaal en zijn bevindingen als Woord en Daad collega in het buitenland. Hoe ziet de coronacrisis er aan de andere kant van de wereld uit? En wat zijn daar de vooruitzichten?
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer