In 2009 trad ds. C. Westerink aan als voorzitter van – destijds nog – het bestuur van Woord en Daad. Inmiddels zitten zijn drie termijnen als voorzitter van de raad van toezicht er bijna op, dus neemt hij binnenkort afscheid. We zochten ds. Westerink op en vroegen hem naar zijn ervaringen. ‘Juist in moeilijke omstandigheden kunnen we laten zien dat we niet komen in de naam van een karige God.’
Een bewuste consument, misschien bent u er ook één. U doet bewust boodschappen en u let op wat u in uw winkelwagentje legt. U kiest voor seizoensgroenten en -fruit en producten met een keurmerk. Een mooie ontwikkeling, maar weet u als consument van eerlijke producten welk concreet verschil het maakt voor de bijvoorbeeld de bananenboer in Costa Rica of de cashewnotenboer in Benin?
Van de boeren wordt gevraagd dat ze steeds meer oog hebben voor de omgeving. Zij worden geacht na te denken over het verbeteren van werkomstandigheden van het personeel, het dierenwelzijn, het reduceren van overlast, verlagen van gezondheidsrisico’s, mestverwerking en energieproductie en dat kost geld. Wie betaalt daarvoor?
Supermarkten zijn een schakel tussen consumenten en producenten. Daarom kunnen zij verschil maken als het gaat om verduurzaming van bijvoorbeeld groenten en fruit. Zij kunnen consumenten helpen om een duurzamere keuze te maken, maar voor eerlijke producten betaal je over het algemeen een hogere prijs. En hoe wordt die winst verdeeld?
Dit zijn maar enkele voorbeelden uit de complexe internationale keten. Een puzzel met heel veel puzzelstukjes. Vragen waar geen pasklaar antwoord op is. Het is onze wens om ondernemingen te motiveren en te ondersteunen om hun bedrijf op een verantwoorde manier te runnen. Woord en Daad werkt in kwetsbare en arme landen, waar een hoog risico op uitbuiting en mensenrechtenschendingen bestaat.
De overheid zet zich in om vrijwillige sectorale samenwerking te stimuleren middels IMVO-convenanten om te bevorderen dat nagenoeg alle (grote) bedrijven in Nederland de IMVO-regelgeving onderschrijven. Hierbij speelt ‘due diligence’ een grote rol, dat bedrijven risico’s in hun internationale ketens in kaart brengen, deze risico’s voorkomen, aanpakken of stoppen en hierover communiceren. Het gaat dan om risico’s op het gebied van schenden van mensenrechten, arbeidsuitbuiting en milieuvervuiling.
Helaas zijn er nog té weinig Nederlandse bedrijven die ondernemen in lijn met de IMVO-normen. Na evaluatie van de IMVO-convenanten, adviezen van de SER en het evalueren van lobbyadviezen, heeft Minister Kaag een voorstel bij de Tweede Kamer ingediend, dat bedrijven verplicht te ondernemen met respect voor mensenrechten en milieu. Een Nederlandse verplichting is geen overbodige luxe maar bevordert transparantie, geeft duidelijkheid en zorgt voor gelijke regels voor alle bedrijven. Anders blijven alle goede initiatieven en inspanningen een druppel op de gloeiende plaat.
De puzzel is niet compleet als er één of meerdere bedrijven niet meedoen. Vrijwillige samenwerking tussen maatschappelijke organisaties, vakbonden en het bedrijfsleven om de problemen aan te pakken is er. Het is goed dat de IMVO-convenanten er zijn, maar het is helaas niet genoeg. Er worden zeker stappen gezet, maar het gaat niet snel genoeg. Wetgeving op dit gebied is cruciaal, een belangrijk stukje van de puzzel. Als alle partijen hun verantwoordelijkheid nemen en de handen ineen slaan kan de puzzel gelegd worden. Wij zullen ons langdurig en gericht inspannen op dit thema omdat we streven naar leefbaar loon en waardig werk voor iedereen en met zorg voor het klimaat en milieu.
Op 8 december is er een debat in de Tweede Kamer over Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Joël Voordewind (CU) heeft een initiatiefwet aangekondigd en zal deze naar alle waarschijnlijkheid indienen. We zijn benieuwd.
‘Toen ik voor het eerst op de radio hoorde over deze ziekte, gaf ik er weinig aandacht aan. Ik dacht dat het een ziekte in de stad was en dat het niet in zo’n afgelegen gebied zou komen,’ vertelt Bule Woticha uit Ethiopië. De 45-jarige vrouw woont samen met haar dochter Tahir Bonte en haar anderhalf jaar oude kleinzoon in de afgelegen regio Senbatu Shalla.
Coby Broekhoff sponsort samen met haar man en drie dochters Stefanie uit de Filipijnen. ‘Eigenlijk wilden we een jongen sponsoren, want we zijn al met drie meiden thuis. Maar Eva, de jongste, was overtuigd dat het Stefanie moest worden!’
Stap over en steun maakt het mogelijk om met uw overstap bij te dragen aan een goed doel dat u belangrijk vindt. Steun met uw overstap Woord en Daad!
Gabriel groeide op in Riviere Blanche, een klein dorpje in Haïti. Zijn ouders konden geen onderwijs betalen voor 8 kinderen. Toen Gabriel 9 jaar was, werd hij toegelaten tot het sponsorprogramma van onze partnerorganisatie P&A Haïti. Nu, 26 jaar later, is hij huisarts!
Enthousiast, betrokken en een fanatieke reiziger, al valt dat laatste in deze tijd niet mee… Elize Weststrate merkt de invloed van Covid-19 op haar hobby’s en werk. Zo kan de Werelddag dit keer niet in Barneveld gehouden worden. Ze blijft echter positief: ‘Het was even schakelen, maar ik geniet nu enorm van de voorbereidingen en kijk uit naar een prachtige online Werelddag!’
Jazmíns dochter neemt al sinds de kleuterschool deel aan het sponsorprogramma in Colombia. Jazmín zelf werd in de 5e klas door haar moeder van school gehaald om voor haar broers en zussen te zorgen. ‘Mijn jeugd bracht ik thuis door. Ik had weinig tijd om te spelen, naar school te gaan of vrienden te maken.’
Het appartement van Karima Irbahim zwiepte van links naar rechts en zelfs de ondergrondse werkplaats van Zadik Kharnoulian liep schade op. De immateriële schade van de explosie in de haven van Beiroet is veel ingrijpender. De kleinzoon van Lena Kerestedijan raakte getraumatiseerd. Hoe is de situatie nu? We gingen langs bij Karima Ibrahim, Zadik Kharnoulian en Lena Kerestedijan. Zij vertellen hoe ze hun leven weer oppakken na de ramp en hoe uw hulp daaraan bijdroeg.
Verhalen van ver weg komen dichtbij op de online Woord en Daad Werelddag, met het thema: ‘De kracht van verbinding’. Vanwege Covid-19 geen ontmoeting in de Midden Nederland Hallen in Barneveld, maar een ontmoeting online.
Yarod (5) en zijn pleegmoeder hebben in de week van dankdag de dankdagkalender gebruikt en zijn ook aan de slag gegaan met het spaarrugzakje. Ze bedachten samen een lekkere actie: muffins en speculaas verkopen! Mooi versierde pakketjes met een briefje met uitleg werden klaar gemaakt en verkocht.
Yarod heeft hier maar liefst € 50,50 mee opgehaald. Eigenlijk wilde hij nog meer geld verdienen voor de kinderen in Colombia omdat ze het echt nodig hebben. Yarod hoopt dat veel kinderen in actie zijn gekomen, zodat Woord en Daad veel voor de kinderen in Colombia kan betekenen én dat er volgend jaar weer zo’n mooie dankdagkalender komt.
Top gedaan, Yarod. Dankjewel. We zijn trots op jou!
Wat haar uitdagingen zijn? ‘Regenlaarzen tegen de slangen en een kapmes omdat ik die verloren ben.’ Toen ik dit hoorde was mijn eerste gedachte: nou, dan geven we dat toch aan haar? Maar mijn gedachten gingen verder. Is Adama wel echt geholpen als ze dit krijgt?
Op woensdag 11 november en donderdag 12 november 2020 is orkaan Vamco (Ulysses) over de Filipijnen geraasd. De harde wind en zware regenval hebben voor veel schade gezorgd: door overstromingen en aardverschuivingen zijn honderden huizen beschadigd en sommigen zelfs volledig verwoest.
De 26-jarige Lina is leerkracht op een school van onze partnerorganisatie Conviventia Colombia. Als kind kreeg ze via het sponsorprogramma de kans om naar school te gaan.
In juni 2019 nam Fatimata haar diploma voor kleermaker in ontvangst. Net als veel andere jongeren van de opleiding ging ze stagelopen bij een kleermaker. Al snel besloot ze het heft in eigen handen te nemen en een eigen onderneming te starten onder het motto : ‘al doende leert men.’
Imke uit Rijssen (6) kreeg voor de herfstvakantie van haar juf een bouwplaat, horend bij de Verrekijker, mee naar huis. Die spaarglijbaan moest natuurlijk snel gevuld worden!
Imke bedacht hiervoor een heerlijk idee: zelf cakejes en appelrepen bakken. Die overheerlijke traktaties heeft ze voor €0,50 per stuk verkocht. Samen met een klasgenootje ging ze de wijk door, waarbij mensen zelfs ook een bestelling door konden geven. Uiteindelijk heeft ze hiermee €45 verdiend voor de kinderen in Tsjaad! Wat een goede bakker moet jij zijn, Imke. Heel hartelijk bedankt voor deze smakelijke actie!
Toen Judeley uit Haïti werd opgevangen door onze partnerorganisatie Restavek Freedom, was hij erg verzwakt. Zijn ouders hadden niet genoeg geld om hem groot te brengen.
De 14-jarige Lotus Gain kan dankzij het sponsorprogramma naar school. ‘Mijn leven veranderde: ik maakte nieuwe vrienden, kreeg genoeg eten en had een veilige omgeving. De kans om te leren was echt een keerpunt in het leven van mijzelf en van mijn familie.’
Elaine heeft de rugzak, behorend bij de dankdagkalender, geknutseld en is daar op dankdag mee langs de deuren gegaan. Ze heeft hiermee € 70,- opgehaald. Dankjewel Elaine!
Ook de moeder van Elaine is blij met de dankdagkalender: ‘Ieder jaar weer vind ik het een mooi initiatief van jullie en de jeugdbonden om dankdag te koppelen aan een goed doel. De wetenschap dat wij het zo goed hebben en je er in zo’n week extra bij stilstaat dat veel mensen dit moeten missen. Mooi dat wij hier ons steentje aan kunnen bijdragen.’
Hartelijk dank voor dit mooie initiatief!’ Fijn dat de dankdagkalender gebruikt en gewaardeerd wordt!
De kringloopwinkel is de kinderschoenen ontgroeid. De dumpplaats voor overbodige spullen groeide uit tot een zelfbewuste onderneming die kritisch kijkt naar wat er wordt aangeboden. Je merkt het aan de geordende gangpaden, aan het aanbod én aan de dwarsdoorsnede van Nederland die er koopt. “Iedereen is welkom. Van arme student tot artistieke schatzoeker.”
Deze column verscheen in het Reformatorisch Dagblad, 10 november 2020.
Terwijl ik deze column schrijf, zijn alle ogen gericht op Amerika. Slepende verkiezingen waarbij de nieuwssites over elkaar heen buitelen.
Uiteindelijk geven de ”swing states” de doorslag en stevent Joe Biden op de overwinning af. Terwijl zijn campagneteam zich op de overwinningsspeech voorbereidt, wordt de beveiliging van Biden opgevoerd. Aanhangers van Biden en Trump raken met elkaar slaags op de straten. Trump spreekt openlijk zijn twijfels uit over de uitslagen en kondigt, nu de overwinning duidelijk is, zelfs rechtszaken aan. Zijn speech, waarin hij het nog eens herhaalde, werd op diverse nieuwszenders afgebroken omdat hij zijn claims niet onderbouwde met bewijzen. De zonen van Trump verwijten de Republikeinen gebrek aan steun voor hun president.
Terwijl ik deze feiten op een rij probeer te zetten, stromen er nieuwe feiten binnen, die ik maar niet verwerk en die me laten beseffen dat ik sowieso achter de feiten aanloop. Het is een feit dat Amerika tot op het bot verdeeld is en de eenheid ver te zoeken is. Rust en eenheid brengen in Amerika vraagt dienend leiderschap. Als dit een leider lukt, mag die van mij genomineerd worden voor een Nobelprijs.
In de dagen van dit roerige nieuws wordt mijn aandacht getrokken naar een ander land, dat door het nieuws over de VS naar de achtergrond verdwijnt: Ethiopië. Vorige week woensdag kwam het bericht binnen waar we als Woord en Daad al weken bang voor waren. De Ethiopische premier Abiy Ahmed heeft een militaire invasie aangekondigd in Tigray, het noorden van Ethiopië, bij de grens met Eritrea. Hoewel de VS druk waren met hun verkiezingen, drongen ze onmiddellijk aan op de-escalatie en vroegen ze een weloverwogen reactie van beide partijen. De Ethiopische premier was echter duidelijk: een rode lijn is overschreden en een aanval is onvermijdelijk.
Tigray vormde de basis van het in 1991 aan de macht gekomen regime in Ethiopië. In 2018 kwam Abiy Ahmed aan de macht en maakte hij met zijn beleid een einde aan dit regime, met de woorden „27 jaar duisternis”, waarin volgens hem te veel macht in de handen van Tigray lag. Abiy stuurde aan op meer openheid in de Ethiopische samenleving en zocht toenadering tot Eritrea. Dit leverde hem een Nobelprijs op. De openheid die Abiy voorstond, creëerde tegelijkertijd ruimte voor etnische profileringen en claims naar meer zeggenschap, en dus verdeeldheid. De spanningen tussen het federale leger en Tigray bereikten in coronatijd een hoogtepunt.
De premier stelde de geplande nationale verkiezingen uit vanwege de pandemie. Tigray organiseerde eigenhandig een verkiezing in de regio. Dit leidde tot stopzetting van financiering vanuit de nationale regering voor Tigray. De spanning was om te snijden en ontplofte woensdagmorgen 4 november, toen vanuit de kant van Tigray een aanval werd uitgevoerd op de barakken van het nationale leger in Tigray. Een zorgelijk feit is dat zo’n 50 procent van het nationale leger is gelegerd in Tigray, de zogenaamde Northern Command.
Deze eenheid voerde tussen 1998 en 2000 een verschrikkelijke oorlog met Eritrea, die duizenden levens kostte en vele vluchtelingen opleverde. Oorlogsweduwen uit Eritrea vestigden zich in de krottenwijken van de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba. Ik zie nog het trauma in de ogen van deze vrouwen, toen ik hen rond 2002 sprak.
Ethiopië verkeert in een staat van burgeroorlog. Tigray is al afgesloten van de buitenwereld. Het nieuws is zorgwekkend. Door Covid-19 en de sprinkhanenplaag stond het werk al onder druk, maar nu meer dan ooit.
Een jonge en ambitieuze Ethiopische projectleider deelde zijn zorgen met mij. Ik vroeg hem hoe hij naar de situatie in zijn land keek. Zijn antwoord was doeltreffend: „When the political elite have hunger for power, civilians are paying for it.” De burgers betalen werkelijk aan alle kanten.
Twee grote landen waarin op dit moment chaos heerst. Wereldwijd een pandemie die menig land in verdeeldheid brengt. Leiderschap en daadkracht zijn in crises cruciaal. Gezegend het land dat dienende leiders kent die groeien bij successen van anderen en oog hebben voor de kwetsbaren.
De auteur is directeur bij Woord en Daad.
beeld AFP, Timothy A. Clary
De behandeling van de begroting voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking verloopt dit jaar wat anders dan anders. Momenteel verkeren we in de uitzonderlijke situatie dat er ruimte is tussen de eerste en tweede termijn. Minister Kaag zit in quarantaine daarom hebben we extra tijd om te reflecteren op wat eerder is gezegd.
Bij Woord en Daad hebben we waarden als naastenliefde en bewogenheid met onze medemens hoog in het vaandel staan. De begrotingsbehandeling is hét moment om mensen in kwetsbare omstandigheden een stem te geven. ‘De COVID-pandemie vergroot de noodzaak om samen voor het goede doel te gaan’, zegt Chris Stoffer van de SGP. Ook Joël Voordewind van de CU benadrukt dat de pandemie de wereld beïnvloedt en de nood juist alleen maar groter maakt. In dat licht zien we graag dat er wordt geïnvesteerd in de toekomst van kwetsbare mensen die hard worden getroffen door rampen en crises. Daarom zijn we blij met het besluit dat het Kabinet extra geld vrijmaakt uit algemene middelen voor coronabestrijding in ontwikkelingslanden.
Echter, de voorgenomen bezuinigingen op o.a. voedselzekerheid stemmen ons minder positief. We willen juist het belang onderstrepen van voedselzekerheid en het werk in de voedselketens. Deze zijn van ongekende waarde vanuit solidariteit met mensen die dat zo hard nodig hebben, maar ook vanuit economisch eigenbelang voor Nederland. Door de crisisbeheersing te koppelen aan economisch perspectief benutten we kansen tussen ontwikkelingssamenwerking en internationale handel. Daarbij is het cruciaal om lokale voedselproductie te stimuleren om zo een sterkere economische basis op te bouwen. De Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV) adviseert het Kabinet om het Nederlandse bedrijfsleven actief als partner te betrekken bij de maatregelen die genomen moeten worden. En daarbij is het de rol van de Nederlandse overheid om samenwerking zoveel mogelijk te ondersteunen. Zeker in sectoren als gezondheidszorg, voedselproductie en transport.
Altijd al is internationale samenwerking onmisbaar. Maar in deze tijd, waarin de COVID-19 pandemie over de wereld raast, misschien nog wel meer dan ooit. De hele wereldbevolking heeft baat bij een wereld die inclusief, vreedzaam, rechtvaardig, duurzaam en gezond is. Hierin speelt ontwikkelingssamenwerking een cruciale rol. Vanuit mondiaal perspectief hebben we allemaal belang bij het aanpakken van de oorzaken van armoede, conflicten, migratie, klimaatverandering, ongelijkheid en uitsluiting. Willen we verandering bewerkstelligen richting een eerlijke, circulaire, duurzame economie, dan moeten we de kansen die op dit gebied liggen in ontwikkelingslanden benutten. En daar liggen grote kansen. Daarom willen we de overheid oproepen om die kansen niet te laten liggen.
Er is in de achterliggende jaren vooruitgang geboekt in het behalen van de SDG’s, de Sustainable Development Goals. Deze zeventien Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen zijn in 2015 door de VN in het leven geroepen als mondiale duurzame ontwikkelingsagenda voor 2030. Effectieve samenwerking is nu hard nodig omdat ontwikkelingslanden 10 tot 30 jaar terug in de tijd dreigen te gaan. Het is nu niet de tijd om te bezuinigen! Het zou mooi zijn als belangrijke waarden van onze samenleving vanuit medemenselijkheid nageleefd worden. Dat we handelen vanuit medemenselijkheid. Dat we samenwerking zoeken. Dat we een uitgestoken hand bieden.
Kortom, wij hopen dat de geplande bezuiniging van ruim 100 miljoen euro op zaken als voedselzekerheid, veiligheid en de versterking van de private sector in lage inkomenslanden heroverwogen wordt. In deze tijd laten wij graag onze stem horen om op te komen voor de allerarmsten. De uitkomst laat nog even op zich wachten, maar wij blijven het met spanning volgen.
9 november 2020
We leven in een tijd waar data belangrijk is. Percentages, signaalwaarden en de reproductiefactor, we kunnen het inmiddels dromen. Elke dag komen er berichten voorbij van aantallen besmettingen, aantallen ziekenhuisopnames en aantallen overledenen. Het coronadashboard is onderwerp van gesprek. Het zijn kille cijfers, waarachter tienduizenden levens schuilgaan. Levens van échte mensen.
De Gift of Love is een cadeau dat sponsorkinderen én hun klasgenoten elk jaar in december ontvangen. In Haïti zorgt Lineda Tika, medewerker van onze partnerorganisatie AMG, voor de Gift of Love. ‘Het cadeau is voor de kinderen een symbool van liefde.’
In de stromende regen hebben 92 leerlingen van de ds. Joannes Beukelmanschool op woensdag 28 oktober 2020 een twintig kilometer lange sponsortocht gereden voor Woord en Daad. In totaal is er ruim € 14.000 opgehaald!
Elk jaar organiseert comité Alblasserdam met de leerlingen van groep 7 en 8 een fietstocht, waarbij een scholenvoorlichter van Woord en Daad een presentatie verzorgt. Dit jaar heeft men voor het eerst gebruik gemaakt van Tikkies en betaalverzoeken. De actie was een groot succes! De opbrengst is bestemd voor het Woord en Daad-project in Sri Lanka, waarbij jongeren aan een baan worden geholpen.
Fantastisch, hartelijk bedankt voor jullie inzet!
‘WE MOGEN ONS VERMOGEN WERKZAAM MAKEN’
Dit is een verkorte versie van een artikel dat eerder verscheen in Diaconie Magazine, oktober 2020
De hervormde PKN-gemeente in Noordeloos heeft vorig jaar besloten een deel van haar vermogen te investeren in een fabriek in Sierra Leone. Een interview: wat drijft hen om dit te doen? Voorzitter van de diaconie Bert den Hartog: ‘Ook op deze manier breng je je principes als christen in de praktijk.’
In een tijd waarin wereldwijd zorgen zijn om de voedselvoorziening in ontwikkelingslanden, is het meer dan ooit van belang dat ontwikkelingslanden zelf hun voedingsmiddelen produceren. Via het Fair Factory Development Fund stelde de PKN-gemeente in Noordeloos een deel van haar vermogen beschikbaar voor de Mountain Lion-fabriek in Sierra Leone. Bert den Hartog vertelt erover: ‘Diaconaal werk is werk in de luwte. Je hoofdtaak als diaconie is de zorg voor elkaar, voor mensen die het minder hebben. Wij hebben als diaconie nagedacht over de vraag hoe we ons vermogen kunnen inzetten op zo’n manier dat ook anderen er profijt van hebben. Eerder deelden we de renteopbrengsten van ons vermogen uit, maar op een gegeven moment was de rente bijna nul.’
Den Hartog vertelt dat dat de diaconie geïnspireerd raakte door de gelijkenis over de talenten, waarbij de dienstknecht die het vermogen verdubbeld had, gezien wordt als een trouwe en goede dienstknecht. ‘De les uit die gelijkenis is dus dat je je vermogen werkzaam dient te maken. Daarom hebben we bewust gezocht naar een doel om te steunen. Wij vonden het project in Sierra Leone bij uitstek diaconaal verantwoord: je helpt mensen in hun eigen omgeving op weg naar een betere economische positie. De bedoeling is daarbij dat onze investering na een periode van 10 jaar terugkomt met rendement. Dat we als investeerder geen zekerheden hebben over hoeveel de investering precies oplevert, is een risico dat we bewust genomen hebben. Ons uitgangspunt was dat de investering goed terecht zou komen en dat deze onze naasten dient.’
Principes in praktijk brengen
Heeft Den Hartog nog een tip voor andere Nederlandse kerken? ‘Investeren vergt zorgvuldigheid en zeker ook draagkracht van de gemeente. Wij hebben de gemeente er dus bewust bij betrokken, in de vorm van een informatieavond. Ik wil het belang van een doordachte aanpak benadrukken. Ga als diaconie eens praten met organisaties die je aanspreken en kijk wat je met een deel van je vermogen kunt betekenen. Op deze manier kun je bijdragen aan projecten voor je naasten ver weg. Wij hebben gekozen voor het Fair Factory Development Fund vanwege de zakelijke aanpak, waarbij wél sprake is van veel sociale impact. De organisatie verzorgt de aansturing volledig, waardoor het voor ons als diaconie relatief eenvoudig is. En we worden er zo blij van als we via updates horen dat het daar goed gaat! Uiteindelijk breng je op deze manier ook je principes als christen in de praktijk.’
Is investeren met sociale impact ook iets voor uw kerk? Neem voor meer informatie of een verkennend gesprek contact op met Roeland van Everdingen, tel 06-12 96 10 49 of r.vaneverdingen@woordendaad.nl.
Download hier de nieuwste editie (pdf) van Diaconie Magazine.
Meer informatie over het fair factory development fund: https://fairfactoryfund.org/
Tekst: Marlies Moret-Verwoerd
Hallo,
Van school heb ik de bouwplaat van de glijbaan gekregen. Ik heb deze mooi gekleurd en ben toen in ons dorp langs de deur geweest, ziet u wel op de foto? Ook mijn familie heeft geholpen om de glijbaan helemaal vol te maken. Toen gingen we het geld tellen en vandaag heeft mama €55 overgemaakt naar jullie voor de kinderen in Tsjaad.
Groeten van Jonna (5 jaar)
Super gedaan, Jonna! Dankjewel!
Deze column van Missy Christie verscheen eerder in het Nederlands Dagblad, 31 oktober 2020
In Colombia markeerde de eerste week van september een bijzonder moment: één van de langste lockdowns ter wereld werd afgesloten. In maart ging Colombia in een strikte lockdown vanwege COVID-19. Al na een paar dagen hadden mensen moeite voedsel op tafel te krijgen. Colombianen in nood hingen rode vlaggen uit ramen en deuren – de rode vlag werd een nationaal symbool voor honger.
In een halfjaar werd Colombia tien jaar teruggeworpen in de tijd. Armoedecijfers zijn nu gelijk aan die van 2010, en er zal een decennium nodig zijn om op het oude niveau terug te komen. Bogota, onze hoofdstad, is een van de steden waar de crisis het hardst heeft toegeslagen. Veel inwoners, meest jongeren en vrouwen, zijn werkloos geraakt. In juli was het werkloosheidspercentage 25,1 procent, wat staat voor het verlies van 1,2 miljoen banen.
Elke dag horen we verhalen zoals het verhaal dat Lady Parra me vertelde. Lady is een alleenstaande moeder die op straat kranten verkocht. Ze heeft geen inkomen meer en heeft geen idee hoe ze met haar kinderen moet overleven. Of het verhaal van Carlos Zabala, die in 2017 tot zijn vreugde een eigen restaurant kon openen, na 22 jaar in de informele sector werkzaam te zijn geweest. Carlos moest zijn zaak sluiten en inmiddels zijn bij een inbraak zijn meubilair en keukenapparatuur geroofd. In een paar maanden tijd verloor hij alles waarvoor hij jaren had gewerkt.
Ook in de stad Cartagena zijn de gevolgen van de pandemie groot. De werkloosheid steeg er van 7,3 naar 20,5 procent. In Soacha, een wijk met veel Colombiaanse en Venezolaanse migranten, zijn grote zorgen om het toenemende geweld. Alleen al in dit jaar zijn 23 bendes geïdentificeerd die Soacha als hun werkgebied hebben. In de afgelopen drie maanden was diverse keren sprake van bloedige protesten, gedwongen rekrutering van kinderen en andere heftige geweldsdelicten. Volgens politierapporten zijn ontvoeringen, afpersing en drugsconflicten sterk toegenomen in het afgelopen half jaar. We maken ons vooral ook zorgen om de jeugd: die heeft beperkt toegang tot virtueel onderwijs, te weinig te eten en leeft steeds meer in armoede. Het is een kwestie van tijd voordat velen van hen, in een poging aan de armoede te ontsnappen, terecht zullen komen in gewelddadige gangs.
Tegen deze achtergrond is het werk van Conviventia belangrijker dan ooit. In deze tijd, waarin angst, onzekerheid en ziekte overheersen en armoede verergert, is een boodschap van waarheid en hoop nodig. Het Woord van God is hier nodig! Toen de scholen gesloten waren, deden we ons best het onderwijs door te laten gaan. Een moeilijke taak in een gebied waar veiligheid van medewerkers niet kon worden gegarandeerd. We richten ons nu voornamelijk op tegengaan van honger, vergroting van de veiligheid van kinderen en het regelen van afstandsonderwijs. Daarnaast lichten we families voor over ziektepreventie en lobbyen we voor werkgelegenheid. Dit werk zal nodig blijven, ook als we de pandemie te boven komen en de verwoestende effecten van deze tijd zichtbaar zullen worden.
De huidige omstandigheden stellen ons voor enorme uitdagingen in onze strijd tegen armoede en onrecht, die toch al niet gemakkelijk was. Tegelijk worden we er elke dag bij stilgezet dat onze God alle wijsheid en alle macht heeft. Ook deze pandemie loopt Hem niet uit de hand. God is onze toevlucht en bij Hem kunnen we terecht. We zijn dankbaar dat Hij ons instrumenten van zegen laat zijn in deze moeilijke tijd. Hij voorziet in wat we nodig hebben om dit werk te kunnen doen. We ervaren deze hoop zelf én we mogen ervan uitdelen: houd vol, vertrouw op Gods kracht, op Zijn goedheid en op Zijn nooit eindigende liefde.
Tekst: Missy R. Christie de Acosta, directeur van Conviventia in Colombia (partnerorganisatie van Woord en Daad)
‘Ik wil mijn bedrijf opbouwen zodat ik werkloze vrouwen uit ons dorp een baan kan bieden,’ vertelt Ranjitha (31 jaar) over haar ambities. Tijdens een training in de eerste maanden van 2020 leerde de creatieve Sri Lankaanse om decoraties te maken. Daarmee kon ze haar bedrijfje verder laten groeien.
Een bijzonder moment! Onder toeziend oog van burgmeester Hans van der Plas spelde mevrouw Brouwer een koninklijke onderscheiding op bij haar man, de heer Teus Brouwer. Op 17 oktober werd hij benoemd tot lid in de Orde van Oranje-Nassau. Na 40 jaar nam hij afscheid van comité Rhenen-Achterberg, waar hij vanaf het begin voorzitter was.
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer