Khulna, 24 november 2017. Vandaag staat het tweede deel van onze heenreis op het programma. Na een goed, voornamelijk Bengaals ontbijt, vertrekken we om half negen naar de luchthaven voor onze vlucht naar Jessore.
Dat blijkt maar een half uurtje vliegen te zijn, maar over de weg kan dit zomaar 15 uur duren, aldus onze gids van CSS. De oorzaken zijn slechte wegen en de vele verkeersopstoppingen. Die ervaring krijgen we mee op onze rit van het vliegveld van Jessore naar de stad Khulna, het einddoel van onze bestemming. Ondanks de zeer slechte wegen en het chaotische verkeer kijken we onze ogen uit. Op foto’s hadden we al het een en ander gezien, maar het dan met eigen ogen zien blijft toch erg verrassend en overweldigend. Krioelende riskja’s, uitpuilende bussen met evenveel mensen op het dak dan erin, fietskarren met meters hoog opgestapelde rijstbalen, boomstammen, of koeien… En langs de wegen allerlei winkeltjes, barbiers, slagerijen, autospuiterijen. En dat allemaal in de open lucht.
Na een drie uur durende hotsende en botsende rit komen we bij het AVA-center van CSS in Khulna aan waar we hartelijk worden ontvangen. We krijgen na de lunch de nieuwe documentaire van CSS te zien waardoor we een goede indruk krijgen van al het werk dat CSS doet en welke vakopleidingen worden aangeboden.
Aan het eind van de middag gaan we op bezoek bij het meisjeshuis Home of Blessings. De ontvangst is overweldigend. Allereerst krijgen we allemaal een mooie bos bloemen. Alle meisjes staan aan weerszijden van het pad opgesteld en gooien bloemblaadjes op het pad wanneer we langs hen lopen. Zo bereiken we, gevolgd door een groep trommelaars, nogal opgelaten de grote zaal waarin iedereen vervolgens plaatsneemt. Er is een heel programma voorbereid, bestaande uit onder andere het optreden van een zanggroepje en het uitbeelden van enkele Bijbelse thema’s zoals de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus.
Na dit programma mogen wij ons allemaal voorstellen en worden onze woorden in het Bengaals vertaald. Als groep hebben wij voor de meisjes het lied ‘Samen in de naam van Jezus’ gezongen.
Voor alle 303 meisjes hebben we vanuit Nederland een cadeautje meegenomen die we voor de maaltijd aan hen uitdelen.
Dan is het tijd voor een korte pauze waarin de laatste voorbereidingen voor de avondmaaltijd worden getroffen. De koks hebben hun best gedaan. Rijst met heerlijke groeten, vis en kip. We eten allemaal hetzelfde, het enige verschil is dat de grote mensen met mes en vork eten en de meisjes met hun handen… zoals ze dat gewend zijn.
Na hartelijk afscheid genomen te hebben rijden we door druk Khulna naar ons rustige onderkomen in het AVA Center. Zo komt er aan deze prachtige en enerverende dag een einde en kunnen we alle opgedane indrukken gaan verwerken door bijvoorbeeld een blog te schrijven…
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!