In ons werk zie ik vaak dat armoede je waardigheid aantast. Jaren geleden deden we mee met onderzoek naar extreme armoede. In dat onderzoek zagen we al de enorme hopeloosheid die met armoede gepaard kan gaan. Soms waren er wel scholen, watervoorzieningen en meer, maar durfden de armen daar geen gebruik van te maken. ‘Daar ben ik niet goed genoeg voor, dat is niet voor mij’, hoorden we.
Keuzemogelijkheden
Enkele jaren terug zag ik de documentaire ‘En daarom werk ik – 14 jaar later’. De makers waren in Dhaka, Bangladesh geweest en kwamen nu na 14 jaar terug om dezelfde jongeren weer op te zoeken. Ook in deze documentaire zie je wat armoede met een mens doet. Leven in armoede is niet alleen een gebrek aan inkomsten. Het is een gebrek aan keuzemogelijkheden.
Bekijk de documentaire: https://www.npostart.nl/holland-doc/12-06-2013/POW_00568685
Meer dan inkomen
Woord en Daad werkt in landen in Azië, Afrika en Midden Amerika waar dit helaas de harde realiteit is. We werken aan werkgelegenheid, want werk is inkomen. Maar werk is meer dan dat. Het is de mogelijkheid je steentje bij te dragen. Een betekenisvol en waardig bestaan te kunnen opbouwen. Dat je vrij kunt handelen en dat je keuzemogelijkheden hebt. Het aanbieden van de juiste skills en de koppeling met de arbeidsmarkt is juist daarom belangrijk. Inkomen is mooi, maar het effect is groter.
Hoop
Juist als christelijke organisatie weten we dat er meer is, dat we hoop mogen koesteren. En dat het hoogst haalbare een verandering van het hart is. Dat ligt hier dicht tegenaan. Dat we hopen op een periode van shalom. Zoals in onze missie verwoord, streven we naar de tekenen van Gods komend koninkrijk. Christelijk leven staat niet gelijk aan welvaart. Maar het geeft wel hoop. En soms zien we daadwerkelijk een verandering optreden, zien we iets van het goede en van die shalom.
We weten dat we leven in een gebroken wereld, het volmaakte is ver weg. Het vraagt dagelijks de gestalte van Paulus die zegt: ‘bedenkt de dingen die boven zijn niet die op de aarde zijn.’ We lopen dan met onze voeten soms echt letterlijk in de modder van deze aarde maar hebben ons hoofd gericht op de hemel.
Dit blog is een bewerking van de reactie van Rina Molenaar op de lectorale rede van Jan van der Stoep
Lees hier meer over het lectoraat en het onderzoek waar Woord en Daad aan deelneemt
