Colombiaanse onderneemster geeft corona-impact een gezicht
Emelina Castro Suarez is een 36-jarige onderneemster uit Colombia. In 2017 volgde ze een training in een project van Woord en Daad en partnerorganisatie Conviventia
Berichten
Buschauffeur Barry: ‘Werken is beter dan thuiszitten’
Barry Dramane (Burkina Faso) zat werkloos thuis. De dertiger maakte de middelbare school af, maar volgde geen beroepsonderwijs.
Afrikaanse Unie beloont vakschool Ethiopische partner
Je hebt een diploma op zak, maar als de arbeidsmarkt niet mee zit, kan het lastig zijn om een baan te vinden.
Illegaal migreren of toch een kans in Ethiopië?
Net als andere jongeren volgde Adane uit Ethiopië zijn studie in de avonduren en werkte hij overdag, omdat zijn familie hem niet kon ondersteunen.
Onderneemster Emebet geeft niet op na teleurstellingen
Veel jongeren die vanuit Ethiopië illegaal migreren naar Europa of het Midden-Oosten dromen van een beter bestaan.
Werk in onrustig Noord-Burkina Faso: pluimvee biedt perspectief
Ouédraogo Salamata weet inmiddels precies waar ze op moet letten bij het fokken van kippen.
‘Mijn opleiding versterkt mijn zelfvertrouwen’
Abdu Yimam is geboren op 16 februari 2001. Zijn vader overleed toen hij nog maar een kind was.
Aan de slag bij Ethiopian Airlines
Lual Gatwech (26) is het tweede kind in het gezin en opgeroeid in de Ethiopische stad Gambella.
Toby krijgt medaille van Hope voor goede prestaties
Toyba Mohammad Yasin (23) is opgevoed door haar moeder die een handeltje had langs de kant van de weg.
200 jongeren in Burkina-Faso getraind tot boer
‘Ik heb veel geleerd tijdens de training van Job Booster’, vertelt Fatimata Ouedraogo uit Tangaye in het noorden van Burkina Faso.
Werk verandert leven: van geldzorgen naar spaargeld
Lipika Das snijdt met vaardige hand een groene paprika in stukken. Achter haar werken twee collega’s aan een maaltijd.
Palash heeft passie voor auto’s
De vijftienjarige student autotechniek barst van de ambitie. ‘Ik koos voor autotechniek omdat ik een eigen garage wil openen in ons dorp,’ vertelt Palash Mondal.
Hangjongere tegen wil en dank krijgt kans met studie
De vader van Sheikh Rashid Shabab Ratul (16 jaar) is weer een dag thuis. De jutefabriek waar hij werkt is vandaag gesloten, omdat er te weinig aanvoer van jute is.
‘Trainingen zijn belangrijk om succesvol te zijn’
‘Ik heb een motorfiets, ik heb ons huis gebouwd en ik ben getrouwd,’ vertelt Sanou Yaya (22 jaar) trots.
‘Ik wil ook de studie van mijn broer financieren’
Angie Viviana Parra is een 31-jarige alleenstaande vrouw, geboren in Bogota op 22 mei 1988.
‘Blij met het prachtige beroep van leraar’
Zaidy Alvarez Arzuza (31 jaar) uit Cartagena heeft moeilijke jaren achter de rug. Haar familie accepteerde haar 11 jaar oudere vriend niet
Na moeilijke periode durft Luz weer te dromen
Luz Neira Naranjo González is 35 jaar geleden geboren in Caracas, Venezuela.
Huiswerk maken dankzij de zon
De familie Barro verhuisde vanuit Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso, naar Bobo-Dioulasso, een stad in het westen van het land
Werk in eigen stad voor Biniyan en zijn vrienden
Net als veel andere jongeren in de Ethiopische substad Kirkose droomde Biniyan ervan om na zijn middelbare-schoolperiode naar het buitenland te emigreren voor werk. Afkomstig uit een arme familie, kon hij een goed betaalde baan in eigen land wel vergeten. Alles op alles zette Biniyan om aan geld te komen en contacten te leggen met mensenhandelaars. Tot zijn grote teleurstelling lukte hem dit echter niet. Als hij door HIDO geselecteerd wordt voor een training in life skills, verandert echter alles en start hij met zijn vrienden een bedrijf in zijn eigen stad.
De regio waar Biniyan geboren is, kenmerkt zich door grote economische en sociale problemen. Een vervolgopleiding na de middelbare school zit er voor de meeste jongeren niet in en veel van hen vallen ten prooi aan verslavingen. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat een groot deel van deze jongeren zijn heil in het buitenland zoekt.
Biniyan: “Via Soedan wilden we naar Libië om vandaaruit uiteindelijk naar Europa te reizen. Dag in dag uit sprak ik er met vrienden over hoe we toegang zouden kunnen krijgen tot mensensmokkelaars en hoe we dat aan moesten pakken. Toen het mij toch niet lukte om te gaan en sommige vrienden wel, voelde ik me waardeloos. Ik werkte onder meer als dagarbeider, makelaar en ober, maar ik kon daarmee nog niet eens in mijn dagelijkse behoeften voorzien. Laat staan dat ik de kosten voor een reis naar het buitenland bij elkaar kon sparen.”
Businessgroep
Toen Biniyan werd geselecteerd om een training in life skills voor werkloze jongeren te volgen, kwam er echter perspectief. “We leerden in de training beslissingen te nemen en keuzes te maken. Met 7 vrienden besloten we toen een businessgroep te vormen en een pluimveebedrijf te starten.” De groep kreeg steun van de gemeenschap en lokale overheden en er volgde daarnaast een intensieve coaching door het team van HIDO (partner van Woord en Daad).
Biniyan: “Het districtsbestuur hielp ons om toegang te krijgen tot fondsen van de overheid. We hebben 600 vijfenveertig dagen oude kippen kunnen kopen met een startkapitaal van 330.000 birr (ruim € 10.000). Op dit moment hebben Binyan en zijn vrienden een omzet van ongeveer 50.000 Birr (ruim €1500) per maand, betalen ze zichzelf een salaris uit en zijn begonnen met het terugbetalen van de lening.
‘Ik wil injera naar het buitenland exporteren’
Vakopleiding geef Ethiopische Hiwot weer hoop en vertrouwen
Zes jaar geleden besloot Hiwot Tadele uit Ethiopië na haar middelbareschooltijd naar Saoedi-Arabië af te reizen om daar inkomen te verwerven voor haar familie. Het pakte echter anders uit. Nu maakt ze, met steun van partnerorganisatie DOT, een nieuwe start in haar eigen land. En ze is vol vertrouwen in de toekomst.
‘Ik was blij dat ik de gelegenheid had om mijn familie te steunen. Elke loonstrookje ging direct naar hen, zodat ze het geld op de bank konden zetten’, vertelt Hiwot. Een juridisch agentschap stond garant voor een baan bij haar aankomst in Saoedi-Arabië.
Teleurstelling in Ethiopië
Na vier jaar hard werken vond Hiwot het tijd om terug te gaan naar huis en iets te doen met het geld dat haar familie ook voor haar zou sparen. Toen ze thuiskwam bleek de familie echter al het geld te hebben uitgegeven. ‘Ik was kapot van verdriet toen ik erachter kwam dat ik niets had na de jaren van hard werken.’
Hiwot ging met haar verhaal naar het administratiekantoor in de hoop op financiële ondersteuning voor een eigen bedrijf. Na maanden tevergeefs wachten besloot ze terug te gaan naar Saoedi-Arabië, opnieuw op zoek naar mogelijkheden die ze in haar land niet zag. ‘Teleurstelling en wanhoop dwongen me mijn huis voor de tweede keer te verlaten’, vertelt ze met verdriet in haar stem.
De tweede keer in Saoedi-Arabië bleek geen succes: ‘De winkel die ik had, werd overvallen en er waren veel problemen. Ik voelde me hopeloos en verraden en kon de kracht niet vinden om nog iets te proberen.’
Opleiding brengt verandering
Toen ze weer thuiskwam, kreeg Hiwot de kans om een voedselbereidingstraining bij SELAM TVET, de vakschool van DOT, te volgen. Ze was er aanvankelijk sceptisch over, maar kwam toch in het programma terecht. ‘Ik raakte enthousiast toen ik nieuwe dingen leerde die me hielpen om verder te komen.’
‘De opleiding bracht een onmiddellijke verandering teweeg in mijn bedrijf dat ik inmiddels was gestart. Voor de training leverde ik 100 injera (een traditioneel Ethiopisch gerecht dat iets weg heeft van ‘onze’ pannenkoeken) per dag aan klanten, erna wist ik er 300 per dag van te maken. Er zijn genoeg mogelijkheden in Ethiopië, we wisten alleen niet in welke richting we deze moesten zoeken.’
Doel: injera exporteren
Hiwot is enthousiast over de toekomst voor haar en haar bedrijf. ‘Mijn bedrijf groeit elke seconde. Ook al heb ik geen andere werknemers dan ikzelf, ik heb wel plannen om banen te creëren voor mensen die ook geleden hebben onder illegale migratie. Ik wil hun hoop geven, net zoals de training van DOT dat voor mij heeft gedaan. Mijn visioen is om injera naar het buitenland te exporteren en buitenlandse valuta naar mijn land te brengen’, zegt ze vol hoop en vertrouwen.
Common GoodEindelijk een baan voor Vuyokazi
Mogelijkheden om door te studeren had Vuyokazi Gweshana niet. Ze was als …
“Mijn baan is een grote zegen”
Keila Garcia Castro (18 jaar) woont in Colombia. Ze heeft een moeilijke periode achter de rug door de echtscheiding van haar ouders en ziekte van haar moeder. “Toen mijn ouders gingen scheiden, moesten mijn moeder, zusje en ik verhuizen naar Cartagena. Mijn moeder was ziek, dus we brachten veel tijd door in het ziekenhuis. Het leven was zwaar. Door de ziekte van mijn moeder kon ze niet werken als naaister. Te midden van al die uitdagingen ontdekte ik Conviventia. Daar volgde ik de opleiding Technician in Accounting. Met hun hulp kreeg ik een baan. Die baan was een grote zegen voor ons, want daardoor kan ik mijn moeder helpen. Terugkijkend ben ik trots op waar ik nu sta en zie ik Gods genade en Zijn kracht in ons leven.”
Keila volgde een opleiding binnen het Job Booster programma in Colombia. Lees hier meer over de Job Booster aanpak.
Technische opleiding biedt Rachel hoop
De kinderjaren van Rachel Kassahun (19 jaar) uit Dessie, Ethiopië, zijn moelijk. Haar ouders scheiden als ze drie jaar is, waarna haar vader de zorg voor de kleine Rachel op zich neemt. Hij heeft een laag inkomen en moeite om de eindjes aan elkaar te knopen, maar hij wil graag dat Rachel naar school gaat.
Rachels vader besluit zijn dochter aan te melden voor de scholen van Hope Enterprise. Woord en Daad werkt samen met deze lokale partnerorganisatie aan goed, christelijk onderwijs in Ethiopië. Rachel wordt geselecteerd. Ze mag naar de kleuterschool en stroomt door naar het basisonderwijs.
Twee jaar voordat Rachel de basisschool afrondt, wordt ze ziek. Hope Enterprise helpt haar met goede gezondheidszorg. Ondanks haar ziekte zet Rachel door voor de examens die gemaakt moeten worden om over te gaan. En met succes. Twee jaar later rond Rachel de basisschool af en gaat ze naar de vakschool. Daar volgt ze de technische opleiding. In juli 2018 studeerde ze af. Met het geld dat ze verdient, ondersteunt ze haar ouders.
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer