Een jaar na explosie Beiroet: ‘We vinden het niet fijn erover te praten’
Bij binnenkomst valt meteen een ding op: de voordeur zit weer in het huis. Trots laat Lena het herstelde huis zien. De muren staan, de ramen zijn hersteld.
Bij binnenkomst valt meteen een ding op: de voordeur zit weer in het huis. Trots laat Lena het herstelde huis zien. De muren staan, de ramen zijn hersteld.
Haar jongste 2 kinderen kijken enkele minuten voor de explosie nog vanaf het balkon naar de brand in de haven van Beiroet, slechts 2 kilometer verderop. De 42-jarige Jessy roept haar kinderen naar binnen. Net op het nippertje blijkt achteraf.
‘Kijk’, wijst Myriam Abou Aoun naar een tekening op haar bureau. Het blad toont grote gekleurde vlekken – het is moeilijk om er een voorstelling in te zien. Maar Myriam, psychologe namens Dorcas in Libanon, wijst op een rode vlek. ‘Dat is het moment van de explosie, volgens het jongetje dat de tekening heeft gemaakt.’ Ze pakt een pen en schrijft zijn naam op het papier: Jeff, 5 jaar oud.
Naasten in nood helpen? Het was eerst niet iets dat de Faith Baptist Church in Manourieh, even buiten Beiroet, als haar taak zag. Maar dat veranderde toen de gemeente in contact kwam met Merath, een lokale christelijke organisatie. Merath hielp de kerk om de handen praktisch uit de mouwen te steken.
Het appartement van Karima Irbahim zwiepte van links naar rechts en zelfs de ondergrondse werkplaats van Zadik Kharnoulian liep schade op. De immateriële schade van de explosie in de haven van Beiroet is veel ingrijpender. De kleinzoon van Lena Kerestedijan raakte getraumatiseerd. Hoe is de situatie nu? We gingen langs bij Karima Ibrahim, Zadik Kharnoulian en Lena Kerestedijan. Zij vertellen hoe ze hun leven weer oppakken na de ramp en hoe uw hulp daaraan bijdroeg.
De enorme kracht van de explosie op 4 augustus heeft Beiroet in puin gelegd. Honderden doden, duizenden gewonden en nog meer mensen die dakloos raakten. Woord en Daad kwam samen met de andere organisaties van het Christelijk Noodhulp Cluster (ZOA, TEAR, Dorcas, Red een Kind, EO Metterdaad) direct in actie. In een maand tijd werd 1,4 miljoen euro opgehaald. Waar wordt dat geld aan besteed?
De actie van het noodhulpcluster richt zich op de meest kwetsbare mensen in de stad. Dat zijn bijvoorbeeld Syrische vluchtelingen, migranten en de armste Libanezen. Ondersteuning van ouderen, vrouwen, kinderen en chronisch zieken heeft prioriteit. Er zijn vijf focuspunten in de noodhulp: voedsel, huisvesting, psychosociale hulp, hygiëne en cash voor huishoudens
De voedselvoorziening is een belangrijke factor. Veel inwoners van de stad zijn hun inkomen kwijtgeraakt doordat de explosie hun bedrijf of winkel zwaar beschadigde. Ook zijn er voedselvoorraden die in de haven opgeslagen lagen verloren gegaan. Door de economische crisis waarin het land verkeerde voor de explosie was het voor veel gezinnen al lastig om voldoende voedsel te hebben. We ondersteunen met voedselpakketten. Daarnaast krijgen de gezinnen die het zwaarst getroffen zijn een geldbedrag. Dat geld kunnen ze naar eigen inzicht besteden. Zo houden zij de regie over hun leven en stimuleren ze de lokale economie.
Meer dan 300.000 mensen zijn dakloos geraakt en van zeker 750.000 mensen in een straal van 2,5 km rond de explosie zijn beschadigd. We ondersteunen 100 huishoudens bij het herstel van hun huis. Zij krijgen geld om materialen te kopen en de schade te herstellen. Ook kunnen 50 mensen geld verdienen door bijvoorbeeld de huizen van ouderen of andere kwetsbaren te herstellen.
Veel mensen, zeker onder de kwetsbaarsten, hebben een trauma opgelopen door de explosie en de gevolgen daarvan. Hun leven ligt in puin en vaak zijn ze geliefden verloren. De komende maanden zetten we in op psychosociale hulp en eerste hulp bij psychische klachten voor 140 kinderen en 100 volwassenen
Naast de economische crisis en de explosie is het land ook getroffen door het coronavirus. Sinds de ramp stijgt het aantal besmettingen. We zetten in op voorlichting rond hygiëne om verdere verspreiding te voorkomen en we bieden de meest kwetsbaren zeep, water en andere hygiënematerialen aan.
Een aantal gezinnen krijgt geld. Dat geld kunnen ze naar eigen inzicht besteden. Dit is een belangrijk onderdeel waarmee de mensen hun waardigheid terugkrijgen. Ze hebben weer de regie over hun leven. Daarnaast weten de mensen zelf het beste wat ze nodig hebben. Tegelijk is dit een investering in de lokale economie, waardoor elke euro meer effect heeft. Bij het uitdelen van het geld worden de richtlijnen van de VN gevolgd en wordt de lokale marktsituatie onderzocht.
Mahmood (78) was thuis toen de explosie plaatsvond. De ramen en deuren klapten zijn huis uit en hij raakte gewond aan zijn rug. ‘Ik raakte in paniek en begon te beseffen wat er zojuist was gebeurd.’ Nu kan hij slecht lopen.
Lena (60) stond met mijn kleinzoon bij het raam. ‘Wat is dat geluid, oma?’ vroeg hij. Ze stelt hem gerust: ‘Vliegtuigen die laag overvliegen.’
Ramia (32) vluchtte een paar jaar geleden samen met haar twee zoontjes vanuit Syrië naar Libanon. Hier trouwde ze met een Libanese man die al twee dochters had.
Bezoekadres
Stichting Woord en Daad
Spijksedijk 16
4207 GN Gorinchem
0183 – 61 18 00
info@woordendaad.nl
IBAN: NL64 RABO 0385 4870 88
RSIN: 004275871
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer