Dit zijn onze vrijwilligers! | In gesprek met… Meya Fousert
Mensen Maken Nederland. Je vrijwillig inzetten voor een ander zorgt voor verbinding in onze samenleving. In gesprek met… Meya Fousert.
Berichten
Heleen verkoopt Woord en Daad postzegels vanuit huis
Postzegels: zeker in deze tijd worden ze veelvuldig gebruikt om kaartjes te sturen. Diverse vrijwilligers verkopen onze Woord en Daad postzegels vanuit huis, zoals Heleen Wassenaar uit Berkel en Rodenrijs. Wat motiveert haar om deze postzegels te verkopen? En hoe kwam ze op het idee?
Actietip voor scholen: verkoop een Woord en Daad product
Met alle leerlingen van je klas of school een mooie actie voor Woord en Daad houden? Wij verkopen mooie producten waarvan de opbrengst bestemd is voor onze projecten.
Bezige bij: Mika is al 10 jaar imker
Mika van den Engh (20) komt uit Dordrecht en studeert Rechten in Leiden. Daarnaast is hij vrijwilliger bij Woord en Daad en heeft hij een bijzondere hobby: bijenhouden. De opbrengst van de honingverkoop gaat naar een honingproject van Woord en Daad in Oeganda.
Mika vertelt graag over zijn hobby. ‘Met bijen ben je heel het jaar bezig. In het voorjaar check ik of de bijen de winter goed uit zijn gekomen, of de koningin eitjes legt en of de bijen nog genoeg ruimte hebben. In die periode gaan de bijen ook op zoek naar de eerste bloesems, om honing te maken voor de nieuwe bijtjes. Soms kan ik in het voorjaar al wat honing oogsten.’
Zwermen
‘Tegen het einde van het voorjaar is het volk zo groot dat de koningin wegvliegt met de helft van het volk, dat noem je zwermen,’ gaat Mika verder. ‘Die zwerm houd ik goed in de gaten, ik wil geen overlast veroorzaken in de buurt.’ De helft die achterblijft maakt een nieuwe koningin aan. De bijen die zijn gaan zwermen, schept hij uit een boom en plaatst hij in een nieuwe kast. ‘Zo heb je dus ineens twee volken. In theorie kan het aantal bijenkasten dus jaarlijks verdubbelen. Maar niet elk volk is groot genoeg om te gaan zwermen.’
Vanaf mei is Mika vooral bezig met het verzorgen van de zwermen. In de zomer, als alles in bloei staat en de bijen honing overhebben, is het tijd om de honing te oogsten. ‘Ik haal alleen eraf wat over is,’ legt Mika uit. ‘Bijen hebben zelf ook honing nodig voor hun eigen voedsel.’
Inwinteren
Aan het eind van de zomer staan er ook nog allerlei bloemen en planten in bloei. Mika: ‘De bijen zijn dan druk met het verzamelen van honing, als voorraad voor de winter. Ze verzamelen zich in de broedkamer. Soms haal ik er een kamer af, zodat het bijenvolk een minder grote ruimte hoeft warm te houden. En verder let ik erop of de bijen genoeg voedsel hebben. Dan begint het inwinteren en is het wachten op het voorjaar.’
Bakkie doen?
Deze column is geschreven door een enthousiaste sponsor
“Blader de folder nog even door, dan kan ik gaan!” Echtgenoot staat in de startblokken, strikt zijn veters en gaat op zoek naar tassen en kratten. De wekelijkse grote-bult-boodschap staat op zijn to-do-list. Het enige wat ik moet doen is het lijstje met karvulling maken.
Deze keer is het geen keutelrondje op zaterdagmorgen maar de flitsende variant op vrijdagavond. Ik graai snel naar de folder. Altijd een kunst om te filteren wat we ècht nodig hebben. Mijn oog valt op de twee rode pakken koffie, die echte lekkere… 1+1! Tjonge, blij schrijf ik deze aanbieding op het lijstje. Ik kan de geur van mijn vers gezette bakkie al bijna ruiken.
Ineens kijken twee kleuteroogjes mij aan. De ogen van Kleutermeisje. Gisteren zag ik haar rapport, ik kreeg het via de mail. Onze Jill… het meisje wat bij ons gezin hoort, en het meisje wat ik weleens vergeet. Voor het afschrijven van het geld hoef ik niets te doen: automatisch wordt het geld voor haar onderwijs en levensonderhoud overgeschreven. Na een rondje opruimen is haar foto met de vrolijke staartjes en eigenwijze snoet in de la terecht gekomen. Jill is twee dagen voor Kleuter geboren, in een land hier ver vandaan. Waar zoveel gewone dingen niet vanzelfsprekend zijn. Maar waar wél christelijk onderwijs gegeven wordt.
Ik ga de foto weer opzoeken. Afstoffen en ophangen op de muur waar al een verfschilderij van Kleuter prijkt. Jill, ga jij ons leren wat delen is? Jill, houd jij mij bij de les? Jill, help jij mij om met woorden en daden de juiste keuze te maken? Ik streep de koffie door. Niks geen aanbiedingskoffie. We gaan voor de volle mep!
Als Echtgenoot met zijn winkelkar de schappen koffie voorbij rent, doe ik thuis een koffiebestelling. Bij Juffrouw Koffieboon die behalve de zorg voor man en vier koters ook ambassadeur is voor de koffie van Woord en Daad. Zij regelt met liefde mijn koffie en het wordt ook nog bezorgd door Juffrouw Koffieboon junior! Wacht, zo eerst wat lekkers klaarleggen voor haar. Precies Jill, dat is wel zo eerlijk!
Als mijn koffiebus gevuld is met die heerlijke eerlijke koffie en het koffiezetapparaat vrolijk pruttelt, dan ruikt mijn keuken ineens dubbel zo lekker. Ik knipoog naar Jill, “Fijne dag Kleutermeisje in het verre land!” Ik schenk mijn bakkie in en met Zusje die roept om koek kan ik zomaar blij zijn met wat ik heb en delen mag.”
Margriet verkoopt Woord en Daad-producten vanuit een bakfiets
Margriet de Vos woont in het mooie buitengebied van Leerdam en heeft een naaiatelier aan huis, wat ze combineert met de verkoop van de producten van Woord en Daad. De producten verkoopt ze zowel in een bakfiets aan de weg als in een tot atelier omgebouwde kamer in huis. ‘Mijzelf inzetten voor mijn naaste dichtbij en ver weg blijft mijn stimulans!’
Margriet de Vos is getrouwd en de trotse moeder van drie kinderen. Samen met haar gezin, hond, pony en enkele schapen woont ze in het buitengebied van Leerdam, waar ze sinds enkele jaren een naaiatelier aan huis heeft. Hier verkoopt ze ook diverse producten voor Woord en Daad.
Coupeuse
‘In het verleden heb ik een opleiding tot coupeuse gevolgd’, steekt Margriet van wal. ‘Door de drukte van het hebben van een gezin en een kantoorbaan heb ik hier een aantal jaar niets mee gedaan. Toen de kinderen naar school gingen, begon het toch weer te kriebelen en heb ik het weer opgepakt’. Atelier De Knopendoos was een feit. Met heel veel plezier verricht Margriet nu voor allerlei mensen naai- en herstelwerkzaamheden, organiseert ze workshops en geeft ze naailes. Ook verkoopt ze diverse landelijke en brocante artikelen. Én koffie, thee en postzegels voor Woord en Daad. De opbrengst gaat naar het project voedselzekerheid, een programma in onder andere Benin dat boeren ondersteunt om de opbrengst van hun gewassen te vergroten en hun leefomstandigheden te verbeteren.
Nieuw huis
Door de aankoop van hun nieuwe huis raakte Margriet betrokken als vrijwilliger bij Woord en Daad. Een dorpsgenoot vroeg haar namelijk of ze de kerstkaarten van Woord en Daad wilde gaan verkopen. ‘Met kaarten heb ik eigenlijk niet zoveel’, vertelt Margriet. ‘Maar toen ik ontdekte dat ik ook diverse andere mooie producten kon verkopen, werd ik enthousiast.’ Na contact met het lokale comité werd atelier De Knopendoos een officieel verkooppunt. ‘Door de producten zowel aan de weg als in het atelier aan te bieden, probeer ik zoveel mogelijk te verkopen’, aldus Margriet.
Motivatie
Margriet vindt het heel belangrijk om andere mensen te helpen zonder daar iets aan te verdienen, iets wat ze ook probeert mee te geven aan haar kinderen. ‘Ik vind het ontzettend leuk om vrijwilliger te zijn en op deze manier iets te kunnen betekenen voor mijn naaste’, zegt Margriet. ‘We leven in een snelle en individualistische maatschappij en zijn allemaal ontzettend druk. Toch denk ik dat we moeten blijven proberen om tijd vrij te maken om iets te doen voor een ander. En het volhouden! Niet jezelf maar de ander moet het uitgangspunt zijn en blijven. Dat is en blijft mijn stimulans. Samen maken we verschil in het leven van onze naaste dichtbij en ver weg!’
Bijen brengen verandering in Oeganda
Trots laat Michael zijn bijenkasten zien. De Oegandese jongen is sinds tien jaar imker. Wie beter kijkt ziet dat zijn rechterarm misvormd is en dat Michael deze arm niet kan gebruiken. ‘Gehandicapten staan in Oeganda aan de zijlijn, maar dankzij trainingen kunnen ze toch aan de slag, bijvoorbeeld als imker. ‘Dankzij de bijen kan Michael zijn handicap compenseren,’ vertelt Pieter Haveman, medewerker van Woord en Daad. Onlangs bezocht hij lokale partners in Oeganda en ontmoette hij verschillende boeren.
Bijen brengen verandering
‘Ik vond het mooi om de boeren te ontmoeten en met eigen ogen te zien en van hen te horen wat de bijen voor hen betekenen,’ blikt Pieter terug. ‘Het is bijzonder dat deze mensen, die in lemen hutten wonen, echt een beter leven krijgen dankzij de bijen. Ze kunnen bijvoorbeeld het schoolgeld voor hun kinderen betalen.’
Woord en Daad werkt met een aantal lokale partners samen om de boeren op het platteland van Oeganda te ondersteunen. Bijen vormen daarin een belangrijk onderdeel. De honing die deze kleine insecten produceren levert extra inkomsten op voor de boeren. Daarnaast zijn de bijen cruciaal in de bestuiving van de gewassen en beschermen ze de oogst tegen olifanten.
Vertekend beeld
‘Ik had al deze projecten op papier gezien, maar het blijft moeilijk om vanaf een document een beeld te krijgen van een project,’ vertelt Pieter. De projecten hebben een sterke business case als basis. ‘Het is mooi om te zien dat er echt dingen veranderen. De mensen zijn enthousiast en dankzij de steun die ze via ons krijgen kunnen deze projecten hun impact vergroten.’
Training voor boeren
Er zijn bijvoorbeeld twee trainingen ontwikkeld voor boeren om gezamenlijk op een veld bijenkasten te onderhouden. ‘Met die projecten maken ze echt het verschil. De boeren kunnen de training ook gebruiken om bij hun huis bijen te houden en de honing zelf te gebruiken.’
Andere bijenprojecten bieden kansen voor gehandicapten. Deze groep staat in Oeganda aan de zijlijn van de samenleving, maar via verschillende projecten worden zij getraind in bijenhouden. ‘Michael is één van de gehandicapte imkers die we ontmoet hebben. Dankzij de bijen kan hij zijn handicap compenseren.’
Data belangrijk voor partners
Tijdens het bezoek ging Pieter ook in gesprek met de partners over data. Data is een belangrijk onderdeel in de projecten van Woord en Daad. Met deze gegevens kunnen we de ontwikkeling in een project volgen en zien we of de gestelde doelen gehaald worden. Het is de taak van de PMEL’er om met deze cijfers te werken en hier conclusies uit te halen. Pieter is één van de PMEL’ers van Woord en Daad. ‘De verschillende rollen van data was voor mij een eyeopener. Vaak zijn de partners al geholpen met ondersteuning over hoe en wat ze moeten documenteren. Dat is relevante informatie, want dan weten ze waar ze staan. Ook voor het voortbestaan van hun projecten is dat belangrijk.’
Data geeft ook de lokale organisaties inzicht in het project. ‘We bezochten een project waar in een boek werd bijgehouden welk imker hoeveel honing aflevert en welke materialen hij gebruikt. Ons gesprek over data zette hen meteen aan het denken.’ De lokale PMEL’er kwam met vragen als: deze boer heeft een aantal bijenkasten, maar levert weinig honing af, hoe kan dat? En: deze boer heeft een aantal bijenkasten, maar in weinig kasten wonen bijen, wat is de oorzaak? De data geeft inzicht in de situatie, waardoor er gericht oplossingen gezocht kunnen worden. ‘Vaak zijn zaken onzichtbaar als er geen data is, daardoor blijven ook de oorzaken onder de oppervlakte. Als je weet wat er speelt, kun je vervolgens kijken wat er anders kan.’
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer