‘Volgende week maandag ben ik weer op kantoor’

Auteur: Martijn van Driel, projectexpert

Zomaar een Skype meeting in januari: ‘Sorry Martijn, ik ben te laat voor ons gesprek. Ik kom net terug van de projectlocatie met mijn brommer. Ik moest wachten op de pont om een grote rivier over te steken. Eenmaal overgestoken ben ik zo hard mogelijk doorgereden, omdat ik wist dat jij zat te wachten.’ Jonathans ogen sprankelen als altijd. Tenminste, als de videoverbinding het toelaat. In gedachten zie ik hem racen over de stoffige wegen van Sierra Leone en slalommen langs alle gaten.

Ik werk nu ruim een jaar als projectexpert voor Woord en Daad, maar vanwege de coronapandemie heb ik helaas nog geen projectbezoek kunnen doen. Jonathan, teamleider Onderwijs bij onze partnerorganisatie EFSL, heb ik dus via Skype leren kennen. Dat is een nadeel, maar wanneer hij gepassioneerd over het sponsorprogramma vertelt of wanneer hij persoonlijke ervaringen deelt, voel ik onze werkrelatie sterker worden. We delen onze passie voor goed, christelijk onderwijs voor de allerarmsten.

Selfmade man met een groot hart
Als Jonathan een Amerikaan was, zou ik hem een selfmade man noemen. Als jongen werkte hij al om zijn middelbare school te betalen. Daarna werkte hij als leraar tot hij genoeg geld had om de opleiding daarvoor te betalen. In plaats van nu ‘te cashen’, heeft hij besloten om in het afgelegen district Bonte te gaan werken voor onze partnerorganisatie EFSL. In het overwegend islamitische district zet Jonathan zich dagelijks in voor het sponsorprogramma. Dit doet hij vanuit het Bijbelse principe: ‘voor zover u dit voor één van de geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan’ (Mattheus 25:40). Jonathan heeft een groot hart voor zijn naasten, en vertelt hen: ‘Christenen sponsoren uw kind, geïnspireerd door Jezus’ liefde.’

Onverwachte verhuizing
Afgelopen week viel er plotseling een vergadering uit. Jonathan stuurde me een berichtje via zijn telefoon: ‘Afgelopen weekend ben ik verhuisd. Mijn jaarlijkse huur werd verhoogd van 3.000.000 Leone naar 5.000.000 Leone. Dit konden we niet betalen, daarom moest ik met mijn gezin verhuizen naar een andere plek. Het nieuwe huis heeft geen binnendeuren, alleen buitendeuren aan de achterkant en de voorkant. De verhuizing is pittig: het kost veel energie en veel dingen staan nog niet op hun plaats. Zelfs ons dagelijkse Bijbelleesrooster is nog niet boven water. Volgende week maandag zal ik weer op kantoor zijn om met mijn normale werk verder te gaan. Ik hoop dat alles medio mei weer normaal zal worden.’

Jonathan blijkt dus verhuisd te zijn door een huurverhoging van omgerekend €162,- per jaar. Ik kan me dat maar moeilijk voorstellen. Ik bid dat hij zijn gezin en het groeiende sponsorprogramma in Sierra Leone draaiende kan houden.